Rab'bin "Ayrışım kelimesi"

10/19 Ve ma kanen nasu illa ummeten vahideten fahtelefu ve lev la KELİMETUN SEBEKAT MİN RABBİKE le kudiye beynehum fima fihi yahtelifun

( Ve insanlar tek topluluktan başkası değillerdi de ihtilafa düştüler. ŞAYET RAB'BİNDEN GEÇMİŞ KELİME OLMASAYDI, o ihtilaf ettikleri hakkında aralarında hüküm verilirdi. )

11/110 Ve lekad ateyna musel kitabe fahtulife fih VE LEV LA KELİMETUN SEBEKAT MİN RABBİKE le kudiye beynehum ve innehum le fi şekkin minhu murib

( Ve Musa' ya kitabı vermiştik de onun hakkında ihtilaf edildi. ŞAYET RAB'BİNDEN GEÇMİŞ KELİME OLMASAYDI, aralarında hükmedilirdi. Kesinlikle onlar ondan vesveseli şüphe içindedirler. )

20/129 VE LEV LA KELİMETUN SEBEKAT MİN RABBİKE le kane lizamen ve ecelun musemma

( Ve şayet Rab’binden geçmiş kelime ve isimlendirilmiş belirli vade olmasaydı, azab olurdu. )

41/45 Ve lekad ateyna musel kitabe fahtulife fih VE LEV LA KELİMETUN SEBEKAT MİN RABBİKE le kudiye beynehum ve innehum lefi şekkin minhu murib

( Ve Musa' ya kitabı verdik de onun hakkında ihtilaf ettiler. ŞAYET RAB'BİNDEN GEÇMİŞ KELİME OLMASAYDI, onların aralarında hüküm verilirdi. Kesinlikle onlar ondan vesveseli şüphe içindedirler. )

42/14 Ve ma teferraku illa min ba'di ma caehumul ilmu bağyen beynehum VE LEV LA KELİMETUN SEBEKAT MİN RABBİKE ila ecelin musemmen le kudiye beynehum ve innellezine urisul kitabe min ba'dihim lefi şekkin minhu murib

( Ve onlara ilim gelmesinin sonrası haricinde aralarında azgınlıkla ayrışıp gruplaşmadılar. ŞAYET isimlendirilmiş belirli vadeye kadar RAB'BİNDEN GEÇMİŞ KELİME OLMASAYDI, onların aralarında hüküm verilirdi. Kesinlikle o onlardan sonra kitaba varis olanlar, ondan endişeli, vesveseli şüphe içindedirler. )

Yukarıdaki ayetlerde belirtilen ve ilahi hükmün verilmesi öncesindeki süreci ifade eden "Kelimetun sebekat min rabbike" ( Rab'binden geçmiş kelime ) ifadesindeki "kelime"nin "Fasl" ( Ayrışım ) kelimesi olduğu 42/21 kodlu ayette bildirilmektedir.

42/21 Em (1) lehum (2) şurakau (3) şerau (4) lehum (5) min (6) ed (7) dini (8) ma (9) lem (10) ye'zen (11) bi (12) hi (13) allah (14) ve (15) lev (16) la (17) KELİMETU (18) el (19) FASLİ (20) le (21) kudiye (22) beyne (23) hum (24) ve (25) inne (26) ez (27) zalimine (28) lehum (29) azabun (30) elim (31) 

( Onlara, Allah' ın dinden o izin vermediklerini onlara meşru yol kılan ortaklar mı var? VE ŞAYET AYRIŞIM KELİMESİ olmasaydı, onların aralarında hüküm verilirdi. Kesinlikle zalimler, elim azap onlaradır. )

"Kelimetun sebekat min rabbike" ( Rab'binden geçmiş kelime ) ifadesinin ilk kez geçtiği ayetin kodunda "11" nümerolojisi ( 10/19 ... 1+1+0+9 = 11 ) ve bu kelimenin "Fasl" kelimesi olduğunun bildirildiği ayetin kodunda da "9" nümerolojisi ( 42/21 ... 4+2+2+1 = 9 ) bulunması "9/11" nümerolojisi vasıtasıyla döngünün ve halden hale geçişin sembolü olan 11 sayısına işaret edildiği izlenimi oluşturmaktadır.

Ayrıca ayetin kodundaki rakamlar ile ayetteki "Fasl" kelimesinin sıra numarasındaki rakamların toplamı da 11 sayısını vermektedir. ( 4+2+2+1+2+0 = 11 )

Ayetteki "Kelimetul fasl" ( Ayrışım kelimesi ) ifadesindeki "Kelime" ve "Fasl" kelimelerinin sıra numaraları sırasıyla 18 ve 20 olup, bu sayıları oluşturan rakamların toplamı da 11 sayısını vermektedir. ( 1+8+2+0 = 11 )

Kur'an'da büyük döngü sonunu tanımlayan "Yevmel Kiyameh" (  Ayağa Kalkış Günü ), "Yevmed Din" ( Din Günü ) ve "Yevmel Huruc" ( Çıkış Günü ) kavramları "Yevmel Fasl" ( Ayrışım Günü ) olarak da ifade edilmekte olup "Fasl" ( Ayrışım ) kelimesi döngü sonu sürecinin temel kodu niteliğindedir. Zira bu süreçte kaba madde planı dünyadaki reenkarnasyon süreçleri sonunda tekâmül edebilmiş olan ruhlar ile tekâmül edememiş ruhlar artık birlikte yaşayamayacak şekilde ayrışacaklardır ki bu duruma ilişkin hissiyatlar deneyimlenen küresel çaptaki olaylar vasıtasıyla insanlarda yavaş yavaş oluşmaya başlamıştır.  

"Yevmel Fasl" ( Ayrışım Günü ) kavramının döngü sonuna işaret etmek suretiyle geçtiği ayetler şöyledir.

37/21 Haza YEVMUL FASLillezi kuntum bihi tukezzibun

( Bu, o yalanlamış olduğunuz AYRIŞIM GÜNÜDÜR. )

44/40 İnne YEVMEL FASLİ mikatuhum ecmein

( Kesinlikle AYRIŞIM GÜNÜ, onların toplanma zamanlarıdır. )

77/12 Li eyyi yevmin uccilet

( Hangi gün için tecil edilip ertelendiler.  )

77/13 Li YEVMİL FASLİ

( AYRIŞIM GÜNÜ için. )

77/14 Ve ma edrake ma YEVMUL FASLİ

( Ve AYRIŞIM GÜNÜNÜN ne olduğunu sana ne bildirir? )

77/15 Veylun yevmeizin lil mukezzibin

( Vay o gün yalanlayanlar için.  )

77/16 E lem nuhlikil evvelin

( Evvelkileri helak etmedik mi? )

77/38 Haza YEVMUL FASLİ cema'nakum vel evvelin

( Bu, sizi ve evvelkileri topladığımız AYRIŞIM GÜNÜDÜR. )

78/17 İnne YEVMEL FASLİ kane mikaten

( Kesinlikle AYRIŞIM GÜNÜ tayin edilen vakit olmuştur. )

78/18 Yevme yunfehu fis suri fe te'tune efvacen

( O gün borunun içine üflenir de bölükler olarak gelirsiniz. )

78/19 Ve futihatis semau fe kanet ebvaben

( Ve gök açılmıştır da kapı kapı olmuştur. )

86/13 İnnehu le KAVLUN FASL

( Kesinlikle o AYRIŞIM SÖZÜDÜR. )