"Öldüm bittim / Öldük bittik" .... bu cümle, içerdiği iki fiil vasıtasıyla "tükenme ve sonlanma" anlamı veriyor olsa da esasen "yeni bir başlangıca ermek" anlamını temsil etmektedir. Zira fonetik özdeşlik arzeden yani eşsesli olan aşağıdaki örnek kelimeler, kullanımda olan anlamlarının ötesinde, batınen semantik özdeşlik de arzetmekte ve yaratılışta herhangi bir sonlanmanın olmadığını, sadece belirli tekamül süreçlerinin "tamamlanması" vasıtasıyla "halden hale geçişlerin" yani diğer "başlangıçların" olduğunu teyid etmektedirler.
Olmak ( Meydana çıkmak, Ortaya çıkmak, Vücuda gelmek )
Ölmek ( Tükenmek, Yok olmak )
-----
Bitmek ( Tükenmek, Yok olmak, Sonlanmak )
Bitmek ( Oluşmak, Doğmak, Ortaya çıkmak, Doğmak )
-----
Halak ( Yaratmak )
Helak ( Yok etmek )
-----
Son ( Bitim, Tamamlanma ) ( tür. )
Sun+um, San+at ( Ortaya çıkarma, Takdim etme, Meydana çıkarma )
Son, Sohn ( Oğul, Doğan ) ( ing., alm. )
Sun, Sonne ( Güneş, Doğan, Uzayan ( ing., alm. )
Yukarıdaki örnekler, herşeyi kelimeleri ile yaratan Allahu Teala'nın, insanlığa, yine kelimelerle verdiği "sonsuzluk mesajına vasıta olmaktadırlar.
Lokman suresinin aşağdaki ayeti, Allah'ın üflediği ( mecazen ) bir "kelime"den ( ruh ) ibaret olan insana, sonsuzluk ile ilgili açık bir delil sunmaktadır.
31/27 Ve şayet kesinlikle o yerdeki ağaçlar kalemler olsa ve deniz de ona destek olsa, ondan sonra da yedi deniz, ALLAH'IN KELİMELERİ TÜKENMEZ. Kesinlikle Allah yücedir hakimdir. )
No comments:
Post a Comment