"Déjà vu" ( Önceden görüldü ), yaratılışın kaynak kodlarını yani geçmiş ve gelecek olarak anılan döngüye ait tüm bilgileri içeren ve spiritüalizmde Akaşa Kayıtları olarak da anılan Ümmül Kitab'ın ( Ana Kitap / Ana Yazı ) ( Kur'an da bunun bir parçasıdır. ) zamandan münezzeh olarak insanın bilinçaltında da kayıtlı olduğuna yönelik ipucu veren bir fenomendir.
13/39 Yemhullahu ma yeşau ve yusbit ve indehu ummul kitab
( Allah neyi dilerse imha eder ve sabit kılar. Ana kitap O’nun indindedir. )
Yaratılışta her olgu ve olay döngüsel olarak tekrarlanmaktadır. Dolayısıyla geçmişte olan gelecekte olandır. Bu durum esasen zaman kavramını ortadan kaldırmakta ve sonsuz bir şimdinin varlığını ortaya koymaktadır. "Şimdi" kavramı ise geçmiş ve gelecek olarak algılanan düaliteye yani döngüye verilen isimdir. ( Bkz. "Shemitah döngüsü" başlıklı bölüm ) "Dairesel" bir formu tanımlayan "Simit" kelimesi de aynı köktendir. Bu bağlamda, esasen bilinen anlamıyla "Şimdi" yoktur. Zira bir varlığın her algıladığı olgu veya olay ancak ona göre geçmişte kalandır. Çünkü algılamanın / deneyimlemenin gerçekleşebilmesi için olayın sonlanması gerekir. Geçmişin de gelecek olduğu dikkate alındığında esasen sadece bir döngüsel algı / döngüsel hatırlama söz konusudur.
Rum suresinin 27. ayetinde yaratılış döngüsünden bahsedilmektedir.
30/27 Ve huvellezi yebdeul halka summe yuiyduhu ve huve ehvenu aleyh ve lehul meselul a'la fis semavati vel ard ve huvel azizul hakim
( Ve yaratışı ortaya çıkarıp başlatan sonra onu tekrarlayıp döndüren O’dur. O O’na olağandır. Göklerde ve yerde en yüksek misaller O'nadır. O yücedir hakimdir. )
"Déjà vu" fenomeni, insanda bir olgunun veya bir olayın evvelce deneyimlenmiş olduğu hissini uyandırmakta, diğer bir deyişle "hatırlama" eylemini tezahür ettirmektedir. Esasen gerçekleşen olay, bilinçaltında kayıtlı olan döngüsel kader kodlarına bilinçdışı şekilde erişilmesi ve henüz deneyimleme zamanı gelmemiş bir olgunun veya olayın yine bilinçdışı olarak bilinç seviyesine ( bilinçli hafızaya ) aktarılmasıdır. Dolayısıyla gerçekleşme anı geldiğinde yani geçmiş - gelecek döngüsündeki bilgi çakışması gerçekleştiğinde "hatırlama" hissi oluşmaktadır.
Aşağıdaki Tevrat ayetleri, zaman kavramının olmadığına, zamanın sadece bir algı olduğuna, "hatırlama" olgusunun sadece döngüselliğin idraki olduğuna ve nihayetinde varlıklar için herşeyin "Déjà vu" olduğuna işaret etmekte gibidir.
21 Ecclesiastes 1-9 Olmuş olan şey olacak olandır. Yapılmış olan da yapılacak olandır. Güneşin altında yeni bir şey yok.
21 Ecclesiastes 1-10 "Bak! Bu yeni." denilebilecek bir şey var mı? Bu zaten bizden önceki eski zamana aittir.
21 Ecclesiastes 1-11 Geçmiş şeylerin hatırlanması yoktur. Gelecek olan şeylerin de hatırlanması yoktur.
Yukarıdaki üçlü ayet setindeki ilk ayetin numarası 9, son ayetininki ise 11'dir. Bu kodlama düalitenin, döngünün ve farklı boyuta geçiş portalının nümerolojik sembolü olan 11 sayısı ve 9/11 sembolizmi açısından dikkat çekmektedir.
Enfes bir not.
ReplyDelete