"Ezan" kelimesi "Nidâ yoluyla bildirme" anlamına gelen ve inananların duaya davet edilmesine vesile olan çağrıya verilen isimdir.
Ezan aşağıdaki cümlelerden oluşmaktadır.
Allâhü ekber ( Allah en büyüktür. )
Allâhü ekber ( Allah en büyüktür. )
Allâhü ekber ( Allah en büyüktür. )
Allâhü ekber ( Allah en büyüktür. )
Eşhedü en lâ ilâhe illallah ( Allah'ın haricinde ilah olmadığına şahitlik ederim. )
Eşhedü en lâ ilâhe illallah ( Allah'ın haricinde ilah olmadığına şahitlik ederim. )
Eşhedü enne Muhammeden Rasûlullah ( Muhammed'in Allah'ın resulü olduğuna şahitlik ederim. )
Eşhedü enne Muhammeden Rasûlullah ( Muhammed'in Allah'ın resulü olduğuna şahitlik ederim. )
Hayye ale’s-salâh ( Haydi duaya )
Hayye ale’s-salâh ( Haydi duaya )
Hayye ale’l-felâh ( Haydi kurtuluşa )
Hayye ale’l-felâh ( Haydi kurtuluşa )
Allâhü ekber ( Allah en büyüktür. )
Allâhü ekber ( Allah en büyüktür. )
Lâ ilâhe illallah ( Allah'ın haricinde ilah yoktur. )
Son yıllarda ezanın bu güzel anlam içeriği maalesef bazı müezzinlerin "değişik" okuma tarzları sebebiyle halka tam yansıtılamamakta ve hissettirilememektedir. Anılan "değişik okuma tarzı", neredeyse sadece kelimelerdeki "a" harflerinin, adeta Tarzan gibi, yırtınırcasına bağırarak ve gereğinden fazla uzatılmış olarak seslendirilmesini ifade etmektedir. Ve maalesef ezan okunma süresinin çok büyük bir bölümünü bu uzatılmış "a" sesi doldurmaktadır. Ezan bir uzun hava değildir. Ezan bir şarkı veya türkü de değildir. Ezanın uzun hava tarzında okunmasına "teganni okuma" ( şarkı gibi okuma ) denmektedir ki bu eylem döngü sonundaki dejenerasyonlar yani kıyamet alâmetleri kapsamındaki bir durumdur.
Kur'an'ın usülüne uygun olarak okunmasını, seslendirilmesini tanımlayan "Tilâvet" ( Okuma ) kavramının aynen ezan içinde geçerli olmasının gerekliliği aşikârdır.
Mânânın idrakinden yoksun bir şekilde "haykırma" ve "bağırma" durumuna Bakara suresinin 171. ayetinde "akletme" fiili de kullanılarak değinilmiştir.
2/171 Ve meselullezine keferu ke meselillezi YEN'İKU bima la yesmeu illa duaen ve NİDAA summun bukmun umyun fe hum la ya'kilun
( Ve o inkar edenlerin misali, çağrı ve BAĞIRMA haricindekini duymamasından dolayı o HAYKIRANIN misali gibidir. Sağırdırlar, dilsizdirler, kördürler. Onlar akıl etmezler. )
Bakara suresinin 121. ayetinde "tilâvet ile okuma" ve "inkâr" kavramlarının birlikte yer alması tilâvetin önemini vurgular niteliktedir.
2/121 Ellezine ateynahumul kitabe yetlunehu hakka TİLAVETİH ulaike yu'minune bih ve men yekfur bihi fe ulaike humul hasirun
( O kendilerine kitap verdiklerimiz onu gerçekten tilaveti ile okurlar. İşte onlar ona
inanırlar. Kim onu inkar ederse işte onlar hasarlanırlar. )
No comments:
Post a Comment