EL

"İlah" kelimesi etimolojik köken itibariyle Sümercedeki "-İL" (-EL) kökünden gelir ve "Tanrı" veya "Tapılan şey" anlamını taşır. "Ah" kelimesi ise Arapça'da "Dost" anlamına gelmektedir. Böylelikle, "İlah" kelimesinin "Dost Tanrı" anlamı taşıdığı düşünülmektedir.

Arapça'nın dahil olduğu Sami dilleri ailesinden olan dillerde "İlâh" kelimesi benzer şekillerde seslendirilir; İbranicede tanrı anlamına gelen "Eloah אלה", Keldanice "Laha", Aramice "Elāhā" ya da Süryanice"Alāhā" olarak seslendirilir.

 

Allahü Teala'nın yüce ismi olan ALLAH kelimesinin "El"  ve "İlah" kelimelerinin birleşiminden oluştuğu düşünülmektedir.

«EL/İL» kökü ile biten bazı isimler;

- Mikail = Mika ( Kim ) + EL/İL ... ( «EL gibi olan kimdir?» anlamında )
- Cibril ( Cebrail ) = Cebr ( Zorlayan ) + EL /İL
- Emmanuel = İn ( kesinlikle ) + Mea ( birlikte ) + Na ( biz ) + EL ( EL )
- Babil = Bab ( Kapı ) + EL/İL ..... ( EL ( Tanrı ) Kapısı )

 

«Huruf-u Mukatta» çerçevesinde, "EL" kelimesini içeren «Elif Lam Ra» harflerinin bulunduğu harf seti, ilahi mühür nümerolojisine uygun olarak, 6 kere tekrarlanmaktadır. Bu harf setinin okunuşu «EL + RA» olup, «EL Görür» anlamına gelir. ( Elif + Lam = EL )

"Elif Lam Ra" harf setinin nümerolojik tablosu aşağıdaki gibidir.