Babalar, Oğullar, Kızlar

Bakara 2/124 - Ve iz ibtela ibrahıme rabbühu bi kelimatin fe etemmehünn kale innı caılüke lin nasi imama kale ve min zürriyyetı kale la yenalü ahdiz zalimın ( Ve zamanında Rabb' i İbrahim’ i kelimeler ile sınadı. Böylece onları tamamladı. "Kesinlikle ben seni insanlar için önder kıldım." dedi. "Ve soyumdan da." dedi. "Zalimler ahdime erişemezler." dedi. )

 

Kur'an'da "Millet" ve "Soy" ( Zürriyet ) olarak farklı kavramlar kullanılması önem arzetmektedir. Örneğin "İbrahim'in Milleti" ( Millete İbrahim ) ifadesi İbrahim'in soyunu ifade etmemektedir.

 

Bakara 2/132 - Ve vassa biha ibrahımü benıhi ve ya'kub ya beniyye innellahestafa lekümüd dıne fe la temutünne illa ve entüm müslimun ( Ve İbrahim onu oğullarına vasiyet etti. Yakub da. "Ey oğullarım size dini kesinlikle Allah seçti. Teslim olanlar olmadan ölmeyin." )

 

Ayette ifade edilen "Oğullar" kelimesinin İbrahim'in soyundan olan genetik oğlu olmaması, kavminden olan "genç insanlar" olması ihtimali bulunmaktadır.

 

Bakara 2/133 - Em küntüm şühedae iz hadara ya'kubel mevtü iz kale li benıhi ma ta'büdune min ba'dı kalu na'büdü ilaheke ve ilahe abaike ibrahıme ve ismaıyle ve ishaka ilahen vahıda ve nahnü lehu müslimun ( Yoksa ölüm Yakub' a geldiğinde şahitler mi oldunuz? Zamanında oğullarına "Benden sonra neye kulluk edersiniz?" dedi. "Senin ilahına ve senin babaların İbrahim’ in ve İsmail’ in ve İshak’ın ilahına tek ilah olarak kulluk ederiz. Bizler O'na teslim olanlarız." dediler. )

 

Aynı şekilde ayetteki "Babalar" kelimesi Yakub'un soy itibarıyla genetik babalarını değil, kavminden olan "daha önceki büyüklerini" tanımlamaktadır.

 

Hud 11/77 - Ve lemma caet rusülüna lutan sıe bihim ve daka bihim zer'an ve kale haza yevmün asıb ( Ve resullerimiz Lut' a geldiklerinde, onlardan dolayı kötüleşti ve onlardan dolayı daralıp savruldu. "Bu asabi gündür." dedi. )

 

Hud 11/78 - Ve caehu kavmühu yühraune ileyhi ve min kablü kanu ya'melunes seyyiat kale ya kavmi haülai benatı hünne atheru leküm fettekullahe ve la tuhzuni fı dayfı e leyse minküm racülür raşıd ( Ve önceden kötülükler yapmış olan kavmi ona doğru koşarak geldi. "Ey kavmim, işte kızlarım, onlar size daha temizdirler. O halde Allah' tan sakının ve beni misafirlerimin önünde hüzünlendirmeyin. Sizden akıllı adam yok mudur?" dedi. )

 

Hud 11/79 - Kalu lekad alimte ma lena fı benatike min hakk ve inneke le ta'lemü ma nurıd ( "Sen de bilirsin ki, bize kızların konusunda hak yoktur. Kesinlikle sen ne istediğimizi biliyorsun." dediler. )

 

Ayette geçen "Kızlarım" kelimesi, Lut'un genetik kızlarını değil, kavminde bulunan kızları tanımlamakta gibidir.

 

Bu çıkarsamanın sebebi, aşağıdaki ayetlerde geçen "Rab" ( Yetiştirici, Öğretmen, Efendi ) kelimesinin Allahü Teala'nın sıfatı olan "Rab" olarak kullanılmamış olması ve "İbad" ( Kullar ) kelimesinin de "Allah'a kulluk" ifadesindeki "kulluk" anlamı dışında kullanılmış olmalarıdır.

 

Yusuf 12/41 - Ya sahıbeyis sicni emma ehadüküma fe yeskıy rabbehu hamra ve emmel aharu fe yuslebü fe te'külüt tayru min ra'sih kudıyel emrullezı fıhi testeftiyan ( “Ey benim zindan arkadaşlarım. Sizden biri efendisine yine şarap dökecek. Ama diğeri asılacak da kuşlar başından yiyecekler. İşte hakkında fetva bildiri istediğiniz iş böylece yerine getirildi." )

 

Nur 24/32 - Ve enkihül eyama minküm ves salihıne min ıbadiküm ve imaiküm in yekun fükarae yuğnihimüllahü min fadlih vallahü vasiun alim ( Ve sizlerden bekarları, hizmetçilerinizden ve yardımcılarınızdan iyileri nikahlayın. Eğer fakir olurlarsa, Allah onları üstünlüğünden ganileştirir, faydalandırır. Allah geniştir bilendir. )

 

Aşağıda, Allah'tan başkasının "Rab" edinilmemesini açıkça vurgulayan ayetler bulunmaktadır.

 

Al'i İmran 3/64 - Kul ya ehlel kitabi tealev ila kelimetin sevain beynena ve beyneküm en la na'büde illellahe ve la nüşrike bihı şey'en ve la yettehıze ba'duna ba'dan erbaben min dunillah fe in tevellev fe kul üşhedu bi enna müslimun ( "Ey kitap sahipleri, bizim ve sizin aranızda aynı, eşit olan kelimeye geliniz. Ancak Allah’a  kulluk edelim ve O’na hiçbir şeyi ortak koşmayalım. Bazılarımız bazılarını Allah’ tan başka Rabler edinmesin. Eğer yüz çevirirlerse, şahit olarak kesinlikle biz teslim olanlarız deyin." de. )

 

Al'i İmran 3/80 - Ve la ye'müraküm en tettehızül melaikete ve nebiyyıne erbaba e ye'müruküm bil küfri ba'de iz entüm müslimun ( Ve size, melekleri ve habercileri Rabler edinmeyi emretmez. Teslim olanlar olmanızdan sonra, size inkarı mı emreder? )

 

Fatiha 1/5 - İyyake na’budu ve iyyake nestein ( Ancak sana kulluk ederiz ve ancak sana istekte bulunuruz. )