"Devedikeni" bitkisi papatyagiller familyasına ait dikenli bir bitkidir.
Bu bitkiye "Devedikeni" denmesinin sebebi, bitkinin halk ağzındaki diğer ismi olan "Harese" ( Hırslanma, Hırs ) kelimesiyle ilintilidir. Bu husus meşhur bir yazarın malum romanında şöyle yer almaktadır.
".... Gördükleri yerde o dikeni koparır çiğnemeye başlarlar. Keskin diken devenin ağzında yaralar açar, o yaralardan kan akmaya başlar. Tuzlu kan dikenle karışınca bu tat devenin daha çok hoşuna gider. Böylece yedikçe kanar, kanadıkça yer, bir türlü kendi kanına doyamaz ve engel olunmazsa kan kaybından ölür deve. Bunun adı haresedir. ...."
Aşağıdaki ayetler de, gafil insanın, deveden bir farkının olmadığını yani "hırs" menüsüne doyamadığını teyid etmektedir.
2/96 Ve le tecidennehum AHRASAN nasi ala hayah ve minellezine eşraku yeveddu ehaduhum lev YUAMMERU ELFE SENEH ...
( Ve kesinlikle onları hayatta insanların en HIRSLILARI olarak bulacaksın. O ortak koşanlardan her biri BİN SENE ÖMÜR SÜRMEYİ arzular. .....
Gafillerin bilinçsiz, hipnotik durumundan bahsedilen Tevbe suresinin aşağıdaki ayeti, ölümüne sebep olacak bir eylemi güzel algılaması nedeniyle eyleminden vazgeçmeyen devenin misalini çağrıştırmaktadır.
9/37 ... zuyyine lehum suu a'malihim ...
( ... Kötü işleri onlara süslü gösterildi. .... )
Ğaşiye suresinin aşağıdaki ayetinde ise haris inkarcıların durumunun doğrudan gafil deve misaliyle örtüştüğü görülmektedir.
88/6 Leyse lehum ta'amun illa min DARİİ
( Onlara DİKENLİ OT haricinde yiyecek yoktur. )
No comments:
Post a Comment