Cann, Cinn, İnsan, Melek, Şeytan

Kavramların anlamlarının doğru idrak edebilebilmesi için öncelikle kelimelerin kök anlamlarına ilişkin bilgiye haiz olunması elzemdir. Bu bölümde, ayetlerde yer alan ve idrakli varlıkları tanımlamak, nitelemek için kullanılmış başlıca kelimeler (  Cann, Cinn, İnsan, Melek, Şeytan ) incelenmektedir.

1- CANN 

"Cann" kelimesi, "Örtülü, Görünmeyen, Gizli, Korunmuş" gibi anlamlarını içeren CNN kökünden türemiş olup "Cinn nesli, Cin soyu, Cin grubu, Cin taifesi, Cinlerin atası, Beyaz Yılan" gibi anlamları temsil etmektedir.

"Cann" kelimesinin "Nesli cinn" ( Cinn soyu ) / "Taifeti cinn" ( Cin grubu ) anlamında geçtiği ayetler şöyledir.

15/27 Vel CANNE halaknahu min kablu min naris semum

( Ve CİN, onu önceden, içe işleyen zehirli ateşten yarattık. )

55/15 Ve halekal CANNE min maricin min nar

( Ve CİNİ dumansız ateş alevinden yarattı. )

Yukarıdaki ayetlerde geçen "İçe işleyen zehirli ateş" ve "Dumansız ateş alevi" nitelemeleri cinlerin kaba madde halinde değil süptil ( yüksek enerji frekansı halinde ) halde varlıklar olduğunu ortaya koymaktadır.

55/39 Fe yevmeizin la yus'elu an zenbihi insun ve la CAN

( Artık o gün ne insana, ne de CİNE günahlarından sual edilmez. )

55/56 Fihinne kasiratut tarfi lem yatmishunne insun kablehum ve la CAN

( Onların içinde, onlardan önce kendilerine ne insan, ne de CİN dokunmamış kısa, saklı bakışlı kadınlar. )

55/74 Lem yatmishunne insun kablehum ve la CAN

( Onlardan önce onlara ne insan, ne de CİN dokunmamıştır. )

"Cann" kelimesi, aşağıdaki ayetlerde ise "Yılan" anlamında yer almaktadır. ( Bu anlamı veren ve ayette geçen diğer bir kelime de 20/20 kodlu ayette geçen "Hayyet" kelimesidir. )

27/10 Ve elki asak fe lemma raaha tehtezzu ke enneha CANNUN vella mudbiran ve lem yuakkib ya musa la tehaf inni la yehafu ledeyyel murselun

( Ve asanı at. Böylece onu kesinlikle YILAN gibi titreşirken gördüğünde arkasına dönmeden, ardına bakmadan kaçtı. "Ey Musa korkma. Kesinlikle benim. Gönderilenler huzurumda korkmazlar." )

28/31 Ve en elki asak fe lemma raaha tehtezzu ke enneha CANNUN vella mudbiran ve lem yuakkib ya musa akbil ve la tehaf inneke minel aminin

( Ve "Asanı at." diye. Böylece kesinlikle onu YILAN gibi titreşirken gördüğünde, arkasına dönmeden, ardına bakmadan kaçtı. "Ey Musa geri dön ve korkma. Kesinlikle sen güvende olanlardansın."  )

2- CİNN

Yukarıda misallerle izah edildiği üzere CNN kökünden türemiş olan "Cinn" kelimesi "Örtülü, Görünmeyen, Gizli, Korunmuş" gibi anlamları içernektedir. Aynı kökten türemiş diğer bazı kelimeler şöyledir.

Cennet = Örtme, Koruma, Gizleme, Kaplama

Cinnet = Cin hali, Görünmezlik, Cinler

Cunnet = Kalkan, Koruma, Örtme

Cenin = Rahimde korunmuş halde olan fetüs

3- İNSAN

NS kökünden türeme olan "İnsan" kelimesinin, aynı kökten türeme diğer kelimeler itibarıyla, olası anlamları şöyledir.

Nesa = Ertelenen, Sonraya bırakılan, Sonraki kılınan

İnsan, cinden "sonra" yaratılmıştır.

15/27 Vel canne halaknahu min kablu min naris semum ( Ve cin, onu ÖNCEDEN, içe işleyen zehirli ateşten yarattık. )

İns = İçeri alınan, Girdirilen, Başlatılan ( "İnitiation" ( İnisiasyon ) ve "Initiative" ( Başlangıç, Girişim ) kelimeleri "İns" kökündendir. "İnsan" kelimesi "İns" köküyle ve "an" ( gibi olan ) sonekinin birleşmesinden oluşan ve "Başlatılan, İçeri alınan" anlamlarına haiz bir sıfattır. 

Nesiye / Nisyan = Unutmak / Unutma

20/115 Ve lekad ahidna ila ademe min kablu fe NESİYE ve lem necid lehu azma

( Ve önceden Adem' e ahdettik de UNUTTU. Onda azim bulamadık. )

Nas = Uzaklık, Uzak olma 

İnsanın cennetten uzaklaştırılması duumu semantik bir ilişkiye vasıta olmaktadır.

Nasa = Engel olmak, Menetmek

İnsanın cennetten menedilmesi durumu semantik bir ilişki arzetmektedir.

4- MELEK

"MLK" kökünden olan "Melek" kelimesi "Edinimi olan, Hasletli, Becerili, Yetenekli, İcracı" anlamlarında bir sıfat olup, pozitif frekanslı, rahmani ve vazifeli cinlere verilen isimdir. İblis'in de esasen melek vasfında bir cin olduğu ancak saparak "Cin şeytanı"na dönüştüğü ayette belirtilmektedir.

18/50 Ve iz kulna lil melaiketiscudu li ademe fe secedu illa iblis kane minel cinni fe feseka an emri rabbih ....

( Ve zamanında meleklere "Adem için yere kapanın." dedik de cinlerden olan İblis hariç yere kapandılar. Böylece o, Rab’binin emri üzerine günah işledi. .... )

Dolayısıyla "Melek" kelimesi bir varlığın yapısal niteliğini değil işlevsel niteliğini tanımlayan bir sıfattır.

5- ŞEYTAN

"Şeytan", "Şeyt" ( Ateş, Helak olma ) köküyle "an" ( gibi olan, -an ) sonekinin birleşiminden oluşan ve "Ateşe atan, Yakan, Helak eden" anlamlarına haiz bir kelimedir. Bu kelime de "Melek" kelimesi gibi yapısal özelliği değil işlevsel niteliği tanmlayan bir sıfattır. Bu hususa aşağıdaki ayette dikkat çekilmektedir. ( Kur'an'da "Melek" ve "Şeytan" kelimelerinin 88'er kere tekrarlanmaları da düaliteye işaret niteliğindedir. 88 sayısının nümerilojik değerinin 7 ( 8+8 = 16 ... 1+6 = 7 ) olması ve iki farklı kelime için tezahür etmesi döngüsel düalitenin sembolü olan "İkili Yedi" kavramı itibarıyla da dikkat çekmektedir. )

6/112 Ve kezalike cealna li kulli nebiyyin aduvven şeyatinel insi vel cinni ....

( Ve her haberci için insan ve cin şeytanlarını işte böyle düşman kıldık. .... )

Ayette insanın da cinin de "şeytani" olabileceği bildirilmektedir.

Yukarıdaki açıklamalar çerçevesinde idrakli varlıklar şöyle kategorize edilebilmektedir.

Cinn = Enerji frekansı halindeki süptil varlıklar

İnsan = Kaba madde halindeki varlık

Cin şeytanı = Negatif frekanslı süptil varlık

İnsan seytanı = Negatif frekanslı kaba madde varlık

Melek = Pozitif frekanslı ve vazifeli cin ( vazifeli varlık )

Rahmani cin = Vazifeli olmayan ancak pozitif frekanslı cin

Rahmani insan = Vazifeli olmayan ancak pozitif frekanslı insan