İnsan ve Nankörlük

"Nankör" kelimesi "Kendisine yapılan iyiliği ve yardımı görmezden gelen, o iyilik ve yardımla zorluktan kurtulduğunu unutan, inkar eden ve herhangi bir teşekkür ihtiyacı hissetmeyenleri tanınmlayan bir kelimedir. ( "Nankör" kelimesinde "İnkar" kökü yer almaktadır. )

Nankörlük, nefsaniyeti yoğun olan düşük idrak seviyeli varlıklarda zuhur eden bir fenomendir.  İnsanın nankör bir varlık olduğu Adiyat suresinin 100/6 kodlu ayetinde bildirilmektedir.

100/6 - İnnel insane li rabbihı le KENUD 

( Kesinlikle insan Rab’bine NANKÖRDÜR.  )

Nankörlüğün tutumsal ve davranışsal tanımı da Yunus suresinin 10/12 kodlu ayetinde beyan edilmektedir.

10/12 - Ve iza MESSEL İNSANED DURRU DEANNA li cenbihı ev kaıden ev kaima fe LEMMA KEŞEFNA ANHÜ DURRAHU MERRA KE EN LEM YED'UNA İLA DURRİN MESSEH kezalike züyyine lil müsrifıne ma kanu ya'melun 

( Ve İNSANA DARLIK DOKUNDUĞU ZAMAN, yanı üzerindeyken, otururken ve ayakta iken BİZİ ÇAĞIRIR. Ancak, KENDİSİNDEN DARLIĞINI AÇIP GİDERDİĞİMİZDE, SANKİ ONA DOKUNAN O DARLIK İÇİN BİZİ ÇAĞIRMAMIŞ GİBİ GEÇER GİDER. Müsrifler için o yapmış oldukları işte böyle süslendi. )

Rızkın* daralması da genişlemesi de tekamül sürecindeki sınavlardır. ( * Rızk kelimesini her türlü ihtiyaç ve nimet olarak düşünmek gerekir. ) Bu husus aşağıdaki ayetlerde bildirilmektedir.

89/15 - Femmel insanü İZA MEBTELAHÜ RABBÜHU fe ekremehu ve na'amehu fe YEKULÜ RABBİ EKREMENİ 

( Böylece insan, RAB'Bİ ONU SINADIĞINDA ona ikramda bulunur ve onu nimetlendirir de "RAB’BİM BANA İKRAM ETTİ." der. )

89/16 - Ve emma İZA MEBTELAHÜ fe kadere aleyhi rizkahu fe YEKULÜ RABBİ EHANENİ 

( Ve ama ONU SINADIĞINDA, onun üzerine rızkını daraltırsa, "RAB'BİM BANA İHANET ETTİ." der. )

13/26 - ALLAHÜ YEBSÜTUR RİZKA Lİ MEN YEŞAÜ VE YAKDİR ve ferihu bil hayatid dünya ve mel hayatüd dünya fil ahırati illa meta

( ALLAH RIZKI DİLEDİĞİ KİMSEYE GENİŞLETİR VE DARALTIR. Dünya hayatıyla ferahlayıp sevinirler. Oysa dünya hayatı ahiretin yanında fayda haricindeki değildir. )

17/30 - İnne RABBEKE YEBSÜTUR RİZKA Lİ MEN YEŞAÜ VE YAKDİR innehu kane bi ıbadihı habıran besıra

( Kesinlikle RAB'BİN DİLEDİĞİ KİMSELER İÇİN RIZKI GENİŞLETİR, YAYAR VE DARALTIR. Kesinlikle O kullarından haberdardır görendir. )

28/82 - Ve asbehallezıne temennev mekanehu bil emsi yekulune veyke ennellahe YEBSÜTUR RİZKA Lİ MEN YEŞAÜ min ıbadihı VE YAKDİR lev la en mennellahü aleyna le hasefe bina veyke ennehu la yüflihul kafirun

( Ve dün onun mekanını temenni etmiş olanlar "Demek ki kesinlikle Allah, kullarından DİLEDİĞİ KİMSEYE RIZKI GENİŞLETİR, YAYAR VE DARALTIR. Şayet Allah üzerimize nimet vermeseydi, bizi batırıp yere geçirirdi. Kesinlikle o, inkarcıları iflah etmez." derler. )

29/62 - Allahü YEBSÜTUR RİZKA Lİ MEN YEŞAÜ min ıbadihı ve YAKDİRU leh innellahe bi külli şey'in alim

( Allah, kullarından DİLEDİĞİ KİMSEYE RIZKI GENİŞLETİR, YAYAR VE ONLARA DARALTIR. Kesinlikle Allah herşeyi bilendir. )

34/36 - Kul inne rabbi YEBSÜTUR RİZKA Lİ MEN YEŞAÜ VE YAKDİRU ve lakinne ekseran nasi la ya’lemun

( De ki: "Kesinlikle Rab’bim RIZKI DİLEDİĞİ KİMSEYE GENİŞLETİR VE DARALTIR. Lakin insanların çoğunluğu bilmezler." )

34/39 - Kul inne RABBİ YEBSÜTUR RİZKA Lİ MEN YEŞAÜ min ıbadihı VE YAKDİRU LEH ve ma enfaktüm min şey'in fe hüve yuhlifüh ve hüve hayrur razikın

( De ki: "Kesinlikle RAB'BİM RIZKI, KULLARINDAN DİLEDİĞİ KİMSEYE GENİŞLETİR VE ONA DARALTIR, KISAR. Eşyadan ne harcarsanız, O onu ikame eder. O rızıklandıranların en hayırlısıdır." )

42/12 - Lehu mekalıdüs semavati vel ard yebsütur YEBSÜTUR RİZKA Lİ MEN YEŞAÜ VE YAKDİR innehu bi külli şey'in alim

( Göklerin ve yerin kilitleri O’nadır. DİLEDİĞİ KİMSEYE RIZKI GENİŞLETİR VE DARALTIR. Kesinlikle o herşeyi bilendir. )