DEus, DEmek ve Kelime

İlah anlamına gelen Latince "Deus" kelimesi "De" ( İlah ) ve "us"* ( son ek ) kelimelerinden oluşmaktadır. ( * Örnek : Calculus, Status )

Mitolojideki "Zeus" kelimesi, "Deus" kelimesidir. Dillerde Z harfi D olarak da telaffuz edilmektedir. ( Arapça'dan örnek : Bazı = Badı, Radı = Razı, Beyad = Beyaz ) 

"Zionism" olarak bilinen kült de "Zi" ( İlah ), "on" ( gibi olan ) ve "ism" ( -cilik / cılık ) kelimelerinden oluşmakta ve "İlah gibi olmacılık" anlamına gelmektedir.

Allahü Teala yaratışı ve varlıklarla iletişimini "kelimeler" vasıtasıyla gerçekleştirmektedir.

2/37 - Fe telekka ademü min rabbihı KELİMATİN fe tabe aleyh innehu hüvet tevvabür rahim

( Böylece Adem Rab’binden KELİMELER aldı da onun üzerine tevbe eyledi. Kesinlikle O, O tevbeyi kabul edendir merhametlidir. )

2/117 - Bedıus semavati vel ard ve iza kada emran fe innema yekulü lehu kün fe yekun

( O gökleri ve yeri yaratandır. İş yapılası olduğunda, kesinlikle ona "Ol." der de o olur. 

Herşeyin ( ruh ve madde ) kelimeler ile yaratıldığı Tevrat'ta ışığın, "Işık olsun!" kelamıyla yaratılması misali ile bildirilir.

1 Tekvin 1-3 Ve Tanrı, "Işık olsun" dedi ve ışık oldu.

10/82 - Ve yühıkkallahül hakka bi KELİMATİHI ve lev kerihel mücrimun

( Ve suçlular hoşlanmasalar da, Allah gerçeği KELİMELERİ ile gerçekleştirir. )

İncil'de Tanrı "kelime" olarak tanımlanmaktadır.

43 Yuhanna 1-1 Başlangıçta KELİME vardı. KELİME TANRI'yla birlikteydi ve KELİME TANRI'YDI. 

Türkçe'deki "Demek" kelimesinin "Kelam etmek, kelime söylemek" anlamına gelmesi fiilin kökü olan "De" kelimesinin "Deus" ( İlah ) kelimesindeki aynı kök olduğunun delili niteliğindedir.

Arapça'daki "DEyyan" kelimesi de "Hüküm sahibi Allahü Teala" için kullanılmaktadır.

Ayrıca İngilizce'de "Tanrı" anlamına gelen "God" kelimesinin kökeni de Arapça'daki "Kad" ( Hüküm vermek ) kelimesine dayanmaktadır. ( Kadı = Hakim )