Neden yardımlaşmıyorsunuz?

İçinde bulunulan dönem ( döngü sonu süreci ) artık bireysel menfaat peşinde koşma, nefsani ve dünyevi arzuların aldatıcı tatminini arama, kibirlenerek kendini üstün konumda tutma, kısır tartışmalar ve çatışmalarla ruhsal tekamülü bloke etme dönemi değildir. Bilakis birlik olma,  bilgilenme, bilgiyi artırma ve paylaşma, şeytanlar tarafından kurgulanan küresel komploları idrak edebilme, çözüm yolları üzerine tefekkür etme ve yardımlaşmak suretiyle kolektif huzura açılan kapıyı birlikte aralama dönemidir.

Döngü sonu sürecini tanımlayan Yevmel Kıyameh ( Kıyamet / Ayağa Kalkış Günü ) kavramı Kur'an'da "Yevmed Din" ( Din Günü ) ve "Yevmel Fasl" ( Ayrışım Günü ) olarak da zikredilmektedir. 

Saffat suresinin aşağıdaki ayet setinde, döngü sonunda insanlar arasında zuhur edecek düşünsel ayrışımdan, insanların kötülüklere karşı tepki göstermeleri ve yardımlaşmaları gerektiğinden bahsedilmektedir. Ve özellikle "Neden yardımlaşmıyorsunuz?" sorusu ile açıkça "Çözüm" yolu gösterilmektedir.

37/19 - Fe innema hiye zecratün vahıdetün fe iza hüm yenzurun ( Böylece kesinlikle o tek bağırma sesidir de o zaman onlar bakarlar. )

37/20 - Ve kalu ya veylena haza YEVMÜD DİN ( Ve "Ey vay bize, bu DİN GÜNÜDÜR." derler. )

37/21 - Haza YEVMÜL FASLİllezı küntüm bihı tükezzibun ( Bu, o yalanlamış olduğunuz AYRIŞIM GÜNÜDÜR. )

37/22 - Uhşürullezıne zalemu ve ezvacehüm ve ma kanu ya'büdun ( O zulmedenleri, eşlerini ve o kulluk etmiş olduklarını toplayın. )

37/23 - Min dunillahi fehduhüm ila sıratıl cehım ( Allah’tan başka. Artık onları cehennem yoluna yönlendirin. )

37/24 - Vekıfu hüm innehüm mes'ulun ( Onları tutuklayın, durdurun. Kesinlikle onlar sual edilecekler. )

37/25 - MA LEKÜM LA TENASARUN ( NE OLDU SİZE NEDEN YARDIMLAŞMIYORSUNUZ? )

Şura ( Heyet !! ) suresinin aşağıdaki ayetlerinde de insanların zulme karşı "Heyetler" oluşturmak, maddi ve manevi anlamda "Yardımlaşmak" suretiyle mücadele etmeleri gerektiği tekrar bildirilmektedir. Surenin isminin "Şura" ( Heyet / Meclis ) olması da mücadelenin "Tek Adam" veya "Kahraman" beklentisiyle değil toplumsal ve kolektif bir yaklaşımla verilmesi gerektiğine dikkat çekmektedir.  

42/38 - Vellezinestecabu li rabbihim ve ekamus salate ve EMRÜHÜM BEYNEHÜM ŞURA BEYNEHÜM ve min ma razaknahüm yünfikun

( Ve Rab’lerini kabul edenler ve duaya kalkanlar, onların İŞLERİ ARALARINDA HEYETTİR. O rızıklandırdıklarımızdan harcarlar. )

42/39 - Vellezine iza esabehümül BAĞYÜ HÜM YENTESİRUN

( Ve onlar, AZGIN AZAP onlara isabet ettiğinde ONLAR YARDIMLAŞIRLAR. )