İslami kültürde "Haberci* sözü" olarak tanımlanan "Hadis" kelimesi esas itibarıyla "Söz / Söylem" anlamına gelen bir kelimedir. Haberciye ait olduğu ileri sürülen ve "hadis" olarak tanımlanarak Kur'an ayetlerinin dahi önüne geçirilmeye ( haşa ) çalışılan binlerce sözün varlığı bilinmektedir. Geleneksel yaklaşıma göre dinin 4 bileşeni bulunmaktadır. ( * Kur'an'da "Nebi" ( Haberci ) kelimesi yer almakta olup "Peygamber" kelimesi yer almaz. )
1- Kur'an
2- Hadis ( Habercinin sözleri olduğu belirtilen sözler )
3- Sünnet ( Habercinin uygulamaları )
4- Fıkıh ( İslam alimlerinin! öğretileri ve belirledikleri dini kurallar )
Ancak Allahü Teala, ayetlerinde tek ve gerçek ilmim kaynağının Kur'an olduğunu bildirmektedir. Zira Kur'an dışındaki unsurlar zaman içinde, alim, önder, lider, imam, şeyh, hoca, hazret, efendi, molla, mele vb. olarak anılan ancak nefsaniyetine yenik düşmüş kişiler tarafından çarpıtılmış ve yorumu değiştirilmiş olabilmektedir. İnananların bu noktada çok dikkatli olmaları, doğruyu yanlıştan ayırabilmek için akıl, idrak ve vicdan mekanizmalarını çalıştırmaları gerekmektedir.
Aşağıdaki Kur'an ayetleri en güzel hadisin ve tek ilim kaynağının ayrıntılı olmak üzere tüm bilgileri ( yaratılışın kodlarını ) içeren Kur'an olduğunu vurgulamaktadır.
39/23 - Allahü nezzele ahsenel hadısi kitaben müteşebihen mesaniye takşeırru minhü cüludüllezıne yahşevne rabbehüm sümme telınü cüludühüm ve kulubühüm ila zikrillah zalike hüdellahi yehdı bihı men yeşa' ve men yudlilillahü fe ma lehu min had
( En güzel sözü, benzetmeli ikili kitap olarak Allah indirdi. O Rab’lerinden korkanların O’ndan derileri ürperir. Sonra Allah' ın hatırlamasına derileri ve kalpleri yumuşar. Bu Allah' ın yönlendirmesidir. Onunla dilediği kimseyi yönlendirir. Allah kimi saptırırsa, artık ona yönlendiriciden yoktur. )
6/114 - E fe ğayrallahi ebteğıy hakemen ve hüvellezi enzele ileykümül kitabe müfassala vellezine ateynahümül kitabe ya'lemune ennehu münezzelün min rabbike bil hakkı fe la tekunenne minel mümterın
( Size kitabı ayrıntılandırılmış olarak indirdiği halde Allah’tan başka hakem mi arayayım? Ve o kendilerine kitap verdiklerimiz, kesinlikle onun gerçekten Rab’lerinden indirilmiş olduğunu bilirler. O halde şüphe edenlerden olma. )
29/51 - E ve lem yekfihim enna enzelna aleykel kitabe yütla aleyhim inne fı zalike le rahmeten ve zikra li kavmin yü'minun
( Onlara okunan kitabı, senin üzerine nasıl indirdiğimiz onlara kafi olmadı mı? İnanan kavim için kesinlikle bunda rahmet ve hatırlatma vardır. )
20/114 - Fe tealellahül melikül hakk ve la ta'cel bil kur'ani min kabli en yukda ileyke vahyühu ve kul rabbi zidnı ılma
( Gerçeğin maliki Allah yücedir. Sana O’nun vahyinin hükmedilmesinden önce okumada acele etme. De ki: "Rab’bim bana ilmi artır." )
53/2 - Ma dalle sahıbuküm ve ma ğava ( Arkadaşınız sapmadı ve azmadı. )
53/3 - Ve ma yentıku anil heva ( Ve hevesinden konuşmaz. )
20/114 ve 53/2-3 kodlu ayetlerde Kur'an'ın indirilmesi sürecinde habercinin kendiliğinden ( kendi hevesinden ) konuşmasının caiz olmadığı, ayet iletisi konusunda acele etmemesi ve vahyi beklemesi gerektiği bildirilmektedir. Bu ayetler Kur'an kelimelerinin her türlü sözün üzerinde ve tek kaynak olduğunu açıkça ortaya koymaktadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder