"Zaman nasıl da geçmiş."
"Zaman su gibi akıp gitmiş."
"O kadar dalmışız ki zamanın nasıl geçtiğini farketmemişiz."
......
......
Bu söylemlerin içeriğine dikkat edildiğinde sözü söyleyenin hep bir "meşguliyet" için de olduğu, bu meşguliyete kendisini kaptırdığı, kendisini ilgili çalışmaya odakladığı ve böylelikle zaman algısını kaybettiği, zaman kavramını unuttuğu görülmektedir.
İlahi nizamın özünde "Çalışmak, Yapmak" yani "Amel" bulunmaktadır. Kur'an'da sıkça yer alan "Ellezine amenu ve AMİLUS salihati" ( O inananlar ve iyilikler YAPANLAR ) ifadesi, yaratılıştaki tüm varlıkların sonsuz tekamül ihtiyaçları doğrultusunda "diğer varlıklar için" özverili bir şekilde hiç durmadan çalışmaları gerektiğine vurgu yapmaktadır.
Bakara suresinin 82. ayetinde "ebediyet" ( sonsuzluk ) olgusuna ancak "iyilik yoluna çalışanlar" yani "iyilik yapanların" kavuşacağı bildirilmektedir.
2/82 Vellezine amenu ve AMİLUS SALİHATİ ulaike ashabul cenneh hum fiha halidun
( O inananlar ve İYİLİKLER YAPANLAR, işte onlar cennetin sahipleridirler onlar onun içinde ebedidirler. )
Bir varlığın statik, atıl, eylemsiz bir hal içinde yani sadece kendi ruhsal veya maddesel varlığını daim kılmak üzere eylemde bulunduğu bir sonsuzluk kavramının o varlık için, sonsuzluk içinde "yok" hükmünde olmaktan ileri gidemeyeceği aşikardır.
41/38 Fe inistekberu fellezine inde rabbike yusebbihune lehu bil leyli ven nehari ve HUM LA YEZ'EMUN
( Eğer kibirlenirlerse, o Rab’binin indinde olanlar, gece ve gündüz O’na övgü sözleri söylerler. ONLAR USANMAZLAR. )
2/139 Kul etuhaccunena fillahi ve huve rabbuna ve rabbukum ve lena a'maluna ve lekum a'malukum ve nahnu lehu muhlisun
( De ki: "O Rab’bimiz ve Rab’binizken Allah hakkında bizimle tartışıp mücadele mi edeceksiniz? Bize çalışmalarımız ve size çalışmalarınız ve bizler O'na samimileriz." )
21/19 Ve lehu men fis semavati vel ard ve men indehu la yestekbirune an ibadetihi ve LA YESTAHSİRUN
( Ve göklerin ve yerin içindeki kimseler O’nadır. O indindeki kimseler O’na kulluklarında kibirlenmezler ve YORULMAZLAR. )
Hz. Süleyman'ın yanında yer alan salih kulların durumları Sebe suresinin 13. ayetinde yine "Amel" ( Çalışmak ) kelimesiyle bildirilmektedir.
34/13 Ya'melune lehu ma yeşau min meharibe ve temasile ve cifanin kel cevabi ve kudurir rasiyat İ2MELU ALE DAVUDE ŞUKRA ve kalilun min ibadiyeş şekur
( Ona mihrablardan, timsallerden resimlerden heykellerden, havuzlar gibi çanaklardan ve sabit çömleklerden ne dilerse yaparlardı. ŞÜKREDEREK ÇALIŞIN DAVUD AİLESİ. Kullarımdan çok azı şükreder. )
Dolayısıyla, sonsuzluk olgusunu yüksek idrak ile deneyimleyebilmenin yegane yolu Allah yolunda çalışmak ve bu çalışmanın sağladığı ilahi mutluluğu hissedebilmektir. İşte ancak o noktada bir varlık "sonsuz mutluluk" denen kavramı algılayabilecektir. Karia suresinin 7. ayetinde bahsedilen "İyşetir radiyeh" ( Hoşnut hayat ) kavramı bu hususa ışık tutmakta gibidir.
101/7 Fe huve fi iyşetir radiyeh ( Böylece o hoşnut eden hayatın içindedir. )
Ankebut suresinin 58. ayetindeki "Ecrul amilin" ( Çalışanların ödülü ) ifadesinin "Cennet" ve "Halidin" ( Ebediler, Sonsuzlar ) kelimeleriyle birlikte yer alması da bu bağlamda önemli bir mesaj niteliğindedir.
29/58 Vellezine amenu ve amilus salihati le nubevviennehum minel CENNETİ ğurafen tecri min tahtihel enharu HALİDİNE fiha ni'me ECRUL AMİLİN
( Ve o inananlar ve iyilikler yapanlar, kesinlikle onları, içinde EBEDİ olacakları, altlarından nehirler akan, CENNETİN büyük yüksek köşklerine yerleştireceğiz. ÇALIŞANLARIN, YAPANLARIN ÖDÜLÜ ne güzeldir. )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder