Kanıksama nankörlüğü

Kanıksama, içinde bulunulan koşulların sıkıcı, rutin ve sıradan olduğu algısıyla oluşan bir duygudur. Kanıksama duygusu çoğunlukla "unutma" eyleminin etkisiyle ortaya çıkabilmektedir. Peki ne unutulmaktadır?İçinde bulunulan durumdan çok daha farklı ve ıstıraplı durumların olabileceği, hatta mevcut duruma ıstıraplı süreçlerden geçilerek gelindiği unutulmaktadır. Bir başka deyişle Allah'ın bahşettiği nimetlere şükretme ve sabretme unutulmakta, kanıksama ve hatta şikayet etme aşamasına gelinerek Allah'ın nimetleri inkâr edilmektedir.

Bu husus şu ayetlerle bildirilmektedir.

70/19 - İnnel insane hulika helu'an

( İnsan kesinlikle sabırsız hırslı şikayet eden yaratılmıştır. )

Rahman suresinde "Ve bi eyyi alai rabbiküma tükezxiban ( Ve şimdi Rab'binizin hangi nimetlerini yalanlarsınız? ) ifadesi 31 kere tekrarlanmaktadır.

Bakara suresinin 61. ayetinde ise bahşedilen rızıkı kanıksayıp daha fazlasını isteyenlerin misali beyan edilmektedir.

2/61 - Ve iz kultüm ya musa len nasbira ala taamin vahıdin fed'u lena rabbeke yuhric lena min ma tünbitül erdu min bakliha ve kıssaiha ve fumiha ve adesiha ve besaliha kale e testebdilunellezi hüve edna billezı hüve hayr ihbitu mısran fe inne leküm ma seeltüm ve duribet aleyhimüz zilletü vel meskenetü ve bau bi ğadabin minellah zalike bi ennehüm kanu yekfürune bi ayatillahi ve yaktülunen nebiyyıne bi ğayril hakk zalike bima asav ve kanu ya'tedun

( Ve zamanında "Ey Musa tek yiyeceğe asla sabretmeyeceğiz. Haydi bize Rab’bini çağır ki bize o yerin bitirip yetiştirdiği bakliyatından ve kabağından ve sarmısağından ve mercimeğinden ve soğanından versin." dediniz. "O alçak olanı o hayırlı olanla değişmeyi mi istersiniz? Ülkede konaklayın. O sual ettiğiniz kesinlikle sizedir." dedi. Üzerlerine zillet ve yoksulluk vuruldu. Allah’tan öfkeye maruz kaldılar. Bu, kesinlikle onların Allah’ ın ayetlerini inkar etmiş olmalarından ve habercileri haksızca öldürmelerindendir. Bu, o asiliklerinden ve hududu aşmış olmalarındandır. )

İsra suresinin 67. ve Ankebut suresinin 65. ayetinde insanın nankörlüğü ve hainliği vurgulanmaktadır.

100/6 - İnnel insane li rabbihı le kenud ( Kesinlikle insan Rab’bine nankördür. )

17/67 - Ve iza messekümüd durru fil bahri dalle men ted'une illa iyyah fe lemma neccaküm ilel berri a'radtüm ve kanel insanü kefura

( Ve size denizde darlık dokunduğunda O’nun haricinde o çağırdıklarınız sapar. Sizi karaya doğru kurtardığımızda ise yüz çevirip dönersiniz. İnsan inkar edendir. )

29/65 - Fe iza rakibu fil fülki deavüllahe muhlisıne lehüd dın fe lemma neccahüm ilel berri iza hüm yüşrikun

( Böylece, gemiye bindiklerinde, dini O’na halis kılarak Allah' ı çağırdılar. Onları karaya doğru kurtardığımızda, o zaman onlar ortak koştular. )