Affedilen Haberciler

Kutsal kitaplarda bazı habercilerin, maruz kaldıkları sınavlar karşısında düşünsel ve davranışsal hatalar yaptıkları ancak affedildikleri bildirilmektedir. Bu durum, habercilerin kusursuz varlıklar olmadıklarını, onların da tekamül yolcusu olan kullar olduklarını ve Allahü Teala'nın, samimiyetle tevbe eden ve iyilikler yapan kullarını affedebileceğini, onların kötülüklerine kefaret sağlayabileceğini hatta onlara yüksek görev sorumlulukları dahi verebileceğini açıkça ortaya koymaktadır. 

Hatası affedilen ve habercilik görevinin sürdürülmesine karar verilen habercilerden en önde gelenleri Musa, Yunus ve Davut'tur.

Musa

28/15 - Ve dehalel medınete ala hıyni ğafletin min ehliha fe vecede fıha racüleyni yaktetilani haza min şıatihı ve haza min adüvvih festeğasehüllezı min şıatihı alellezi min adüvvihı fe vekezehu musa fe kada aleyhi kale haza min ameliş şeytan innehu adüvvün müdıllün mübın

( Ve sahiplerinin habersiz olduğu bir zamanda şehire girdi. Orada iki erkeği kavga ederlerken buldu. Bu kendi tarafından olan, bu düşmandan olan. O kendi tarafında olan o düşman olana karşı yardım istedi. Böylece Musa ona yumruk vurdu ve ona işini yerine getirdi. "Bu şeytanın işlerindendir, yaptıklarındandır. Kesinlikle o saptıran apaçık düşmandır." dedi. )

20/40 - İz temşı uhtüke fe tekulü hel edüllüküm ala men yekfülüh fe raca'nake ila ümmike key tekarra aynüha ve la tahzen ve katelte nefsen fe necceynake minel ğammi ve fetennake fütunen fe lebiste sinıne fı ehli medyene sümme ci'te ala kaderin ya musa 

( Zamanında kızkardeşin yürürdü de "Sizi ona bakacak kişiye yönelteyim mi?" derdi. Böylece seni annene gözü aydın olsun ve hüzünlenmesin diye geri döndürdük. Bir nefsi öldürdün de seni gamdan kurtardık. Seni sınavlarla sınadık da Medyen' in sahipleri içinde senelerce kaldın. Sonra kadere, ölçüye göre geldin ey Musa." )

Nefsine yenik düşüp adam öldüren bir haberci, Allah tarafından affedilmiş ve habercilik görevine devam etmesine izin verilmiştir.

Yunus

37/139 - Ve inne yunüse le minel murselın

( Ve kesinlikle Yunus gönderilenlerdendi. )

37/140 - İz ebeka ilel fülkil meşhun

( Zamanında dolu gemiye kaçmıştı. )

37/141 - Fe saheme fe kane minel müdhadın

( Ok çekti de kaydırılanlardan oldu. )

37/142 - Feltekamehül hutü ve hüve mülım

( Böylece onu balık yuttu. O kınayandı. )

37/143 - Fe lev la ennehu kane minel müsebbihın

( Şayet kesinlikle o övgü sözleri söyleyenlerden olmasaydı. )

37/144 - Le lebise fı batnihı ila yevmi yüb'asun

( Onun karnında diriltilecekleri güne kadar kalacaktı. )

37/145 - Fe nebeznahü bil arai ve hüve sekım

( Böylece onu açık alana, avluya bıraktık, kaçırdık. O hastaydı. )

37/146 - Ve enbetna aleyhi şeceraten min yaktın

( Ve ona kabak cinsinden ağaçlar bitirip yetiştirdik. )

37/147 - Ve erselnahü ila mieti elfin ev yezıdün

( Ve onu yüzbine veya daha fazla olana gönderdik. )

Korku nedeniyle habercilik görevini yerine getiremeyen ve kaçan Yunus'un daha sonra kendisini kınaması ve mağfiret dilemesi nedeniyle Allah tarafından affedilmesi Saffat suresinin yukarıdaki ayetlerinde anlatılmaktadır.

Davut

40 Matta 1-6 İşay Kral Davut'un babasıydı, Davut, Uriya'nın karısından doğan Süleyman'ın babasıydı,

Ayette bir zina durumu olduğu görülmektedir.

38/24 - Kale lekad zalemeke bi süali na'cetike ila niacih ve inne kesıran minel huletai le yebğıy ba'du hüm ala ba'dın illelllezine amenu ve amilüs salihati ve kalılün ma hüm ve zanne davudü ennema fetennahü festağfera rabbehü ve harra rakian ve enab 

( Senin dişi koyununu, koyunlarına katmayı sual ederek sana zulmetti. Kesinlikle cemiyetten çoğunluk birbirlerine azıyorlar. O inananlar ve iyilikler yapanlar hariç. Onlar da çok az. Davud, onu kesinlikle sınadığımızı anladı da Rab’binden af istedi, eğilerek atıldı ve gerçeğe döndü. )

38/25 - Fe ğaferna lehu zalik ve inne lehu ındena le zülfa ve husne meab 

( Böylece O'na bunu ( bu yaptığını ) affettik. İndimizde yakınlaşma ve güzel dönüş yeri kesinlikle O’nadır. )

38/26 - Ya davudü inna cealnake halıfeten fil erdı fahküm beynen nasi bil hakkı ve la tettebiıl heva fe yüdılleke an sebılillah innellezine yedıllune an sebılillahi lehüm azabün şedıdün bima nesu yevmel hısab 

( Ey Davud kesinlikle biz seni yerde halife kıldık. O halde insanların arasında gerçekle hüküm ver. Hevese tabi olma. Yoksa seni Allah yolundan saptırır. O Allah yolundan sapanlara, hesap gününü unutmalarından dolayı şiddetli azap kesinlikle onlaradır. )

İncil ve Kur'an ayetlerinde Davut'un hevesine tabi olup, zina suçunu işlediği ancak daha sonra affedildiği bildirilmektedir.