Allahü Teala, muhlis ve mü'min kullarının ( samimiyetle inanan kullar ) kalplerindeki en yüce sevgi olan Allah, Resul ve Kitap sevgisini, aşağıdaki ayetlerde, insanın kavrayabileceği dünyevi parametrelerle betimlemiş ve bu sevgiden daha yüce, daha öncelikli bir sevgi olamayacağını vurgulamıştır.
Bakara 2/200 - Fe iza kadaytüm menasikeküm fezkürullahe ke zikriküm abeküm ev eşedde zikra fe minen nasi men yekulü rabbena atina fid dünya ve ma lehu fil ahırati min halak ( İbadetlerinizi yaptığınızda Allah’ ı, babalarınızı hatırladığınız gibi veya daha şiddetli hatırlayın. İnsanlardan kim "Rabb' imiz bize dünyada ver." derse, ona ahirette nasip yoktur. )
En'am 6/20 - Ellezine ateynahümül kitabe ya'rifunehu kema ya'rifune ebnaehüm ellezine hasiru enfüsehüm fe hüm la yü'minun ( O kendilerine kitap verdiğimiz kimseler, onu kendi oğullarını tanıdıkları gibi tanırlar. O nefislerini hasarlandıranlar, artık onlar inanmazlar. )
Tevbe 9/24 - Kul in kane abaüküm ve ebnaüküm ve ıhvanüküm ve ezvacüküm ve aşıratüküm ve emvalü nıkteraftümuha ve ticaratün tahşevne kesadeha ve mesakinü terdavneha ehabbe ileyküm min allahi ve rasulihı ve cihadin fı sebılihı fe terabbesu hatta ye'tiyallahü bi emrih vallahü la yehdil kavmel fasikın ( "Eğer babalarınız, oğullarınız, kardeşleriniz, eşleriniz, aşiretiniz, elde ettiğiniz mallar, kesatlığından korktuğunuz ticaret, hoşlandığınız meskenler, size Allah' tan, resulünden ve onun yolunda cihaddan daha sevimli ise artık Allah emri ile yetene kadar bekleyin. Allah günahkarlar kavmini yönlendirmez." de. )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder