Kur'an'ın ilk suresi olan Fatiha suresinin ilk iki ayetinde şeytani negatif frekanslardan korunmanın ve Allah yoluna girmenin kozmik kodları verilmiştir. Yani daha ilk iki ayette temel yönlendirme yapılmış ve 'İsimlerin ( Esma-ül hüsna ) zikri" vasitasıyla "Tahmidden / Tesbihden" ( Övgü ) bahsedilmiştir. Zikir adedinin 7 ve katları olduğu da 7 kelimelik ilk iki ayet ile belirtilmiştir.
1/1 Bi (1) İSMİ (2) allah (3) er (4) rahman (5) er (6) rahim (7)
( Şefkatli, merhametli Allah'ın İSMİ ile, )
1/2 El (1) HAMDU (2) li (3) allahi (4) rabbi (5) el (6) alemin (7)
( ÖVGÜ alemlerin Rab’bi Allah içindir. )
Fatiha suresindeki bu durum yaratılışın ve Kur'an'ın temel kodlarından olan ve ayet ile de belirtilen "Seb'an minel mesani" ( İkililerden yedi ) kavramının da bir tezahürüdür.
15/87 Ve lekad ateynake seb'an minel mesani vel kur'anel azim
( Ve biz sana ikililerden yediyi ve büyük Kur'an' ı verdik. )
Allah'ın isimlerinin ( Esma-ul Husna ) tekrarlanması ( zikredilmesi / hatırlanması ), hem yüce Rab'be olan sonsuz sevgi ve saygının beyanına hem de yüksek rahmani frekansların açığa çıkmasına ve gerçek algısının tesisi yoluyla negatif şeytani frekansların helakine vasıta olmaktadır.
İsimlerinin daha doğrusu sıfatlarının ( haşa O nitelemeden münezzehtir. ) zikri yoluyla Rab'bin övülmesinin talimat niteliğinde bildirildiği 16 ayet bulunmaktadır. Söz konusu ayetlerin adedinin 16 olması da nümerolojik olarak 7 sayısına işaret etmektedir. ( 1+6 = 7 )
Ayetler şöyledir;
3/41 Kale rabbic'al li ayeh kale ayetuke en la tukellimen nase selasete eyyamin illa ramza vezkur rabbeke kesiran ve sebbih bil aşiyyi vel ibkar
( "Rab’bim bana ayet oluştur." dedi. "Senin ayetin, işaret haricinde, insanlara üç gün kelam edemeyip söz söyleyememendir. Rab’bini çokça hatırla, akşamları ve sabahları O' nu övgü sözleri ile öv." dedi. )
Talimat niteliğinde olan yani emir kipi içeren ilk ayetteki ilgili cümlede 7 kelime bulunmaktadır.
3/41 .... ve (1) ezkur (2) rabbe (3) ke (4) kesiran (5) ve (6) sebbih (7) ....
( .... ve Rab'bini çokça zikret ve öv. .... )
15/98 Fe sebbih bi hamdi rabbike ve kun mines sacidin
( O halde, Rab’bini, O' nu övgü sözleri ile öv. Yere kapananlardan ol. )
20/130 Fasbir ala ma yekulune ve sebbih bi hamdi rabbike kable tuluiş şemsi ve kable ğurubiha ve min anail leyli fe sebbih ve atrafen nehari lealleke terda
( O halde, o dediklerine sabret. Güneş’in yükselip doğuşu öncesinde ve batışı öncesinde Rab’bini övgü sözleriyle öv. Gecenin geç vakitlerinde ve gündüzün kenarlarında da O' nu övgü sözleriyle öv. Umulur ki razı, hoşnut olursun. )
25/58 Ve tevekkel alel hayyillezi la yemutu ve sebbih bi hamdih ve kefa bihi bi zunubi ibadihi habira
( Ve o diri olup ölmeyenin üzerine dayanıp sığın. O' nu övgüsü ile öv. Kullarının günahlarından haberdar olarak o kafidir. )
33/42 Ve sebbihuhu bukraten ve esiyla
( Ve O’nu sabah ve akşam övün. )
40/55 Fasbir inne va'dellahi hakkun vestağfir li zenbike ve sebbih bi hamdi rabbike bil aşiyyi vel ibkar
( O halde sabret. Kesinlikle Allah' ın vaadi gerçektir. Günahın için af iste. Rab’bini akşam ve sabah övgü sözleri söyleyerek öv. )
50/39 Fasbir ala ma yekulune ve sebbih bi hamdi rabbike kable tuluiş şemsi ve kablel ğurub
( O halde o söylediklerine sabret. Güneş yükselmeden önce ve gün batımından önce Rab’bini övgü sözleriyle öv. )
50/40 Ve minel leyli fe sebbihhu ve edbaras sucud
( Ve geceden, yere kapanmanın ardından O' nu öv. )
52/48 Vasbir li hukmi rabbike fe inneke bi a'yunina ve sebbih bi hamdi rabbike hiyne tekum
( Ve Rab’binin hükmü için sabret. Artık kesinlikle sen gözlerimizdesin. Ayağa kalktığın zaman Rab’bini övgü sözleriyle öv. )
52/49 Ve minel leyli fe sebbihhu ve idbaran nucum
( Ve gecede ve yıldızların ardından da O' nu öv. )
56/74 Fe sebbih bismi rabbikel azim
( O halde büyük Rab’binin ismini övgü sözleriyle öv. )
56/96 Fe sebbih bismi rabbikel azim
( O halde büyük Rab’binin ismini övgü sözleriyle öv. )
69/52 Fe sebbih bismi rabbikel azim
( O halde büyük Rab’bini ismi ile öv. )
76/26 Ve minel leyli fescud lehu ve sebbihhu leylen tavilen
( Ve geceden O’na yere kapan ve geceleyin onu uzunca öv. )
87/1 Sebbihisme rabbikel a'la
( Yüce Rab’binin ismini öv. )
110/3 Fe sebbih bi hamdi rabbike vestağfirh innehu kane tevvaba
( Böylece Rab’bini övgü sözleriyle öv. O’ndan af iste. Kesinlikle O tevbeyi kabul edendir. )
Ayetlerde zikir zamanlaması da "Sabah" ve "Akşam" olmak üzere adeta ilaç reçetesi gibi bildirilmiştir.
Allah'ın isimlerinin ( Esma ) 99* adet olduğu bilinegelse de ayetler incelendiğinde Rab'bi niteleyen ( haşa ) 330** adet sıfat bulunduğu görülmektedir. ( "İsim" olarak anılan kelimeler esasen sıfat niteliği arzetmektedirler. )
* 99 sayısının nümerolojik değeri 9 olmaktadır. ( 9+9 = 18 ... 6+6+6 = 18 ... 1+8 = 9 ) 9 sayısı, Allahu Teala'nın yüce yaratışının nümerik sembolü olan 6 sayısının tersi olup düalitenin negatif tarafını yani aldanmayı ve sihiri temsil etmektedir. Allah'ın sıfatlarının 99 sayısı ile sınırlandırılmış olması oldukça düşündürücüdür. Zira nötr niteliğe sahip ilahi kozmik bilginin rahmani veya şeytani frekanslar uğrunda kullanılması tamamen insanın niyetiyle ilgilidir.
A'raf suresinin 180. ayetinde "Allah'ın isimleri ( esma ) hakkında zulmedenlerden, sapanlardan" bahsedilmektedir. Bu ifade, kasıtlı olarak esmanın okült ve sembolik anlam yüklenmiş bir sayıyla ( 99 ) sınırlandırılmasına işaret etmekte gibidir. Ayetin numarasının ( 180 ) nümerolojik değerinin 18 ( 1+8 = 9 ) sayısı üzerinden 9 sayısını vermesi, 99 sayısının yine 18 ( 9+9 = 18 ... 1+8 = 9 ) sayısı üzerinden 9 sayısını vermesiyle uyum arzetmektedir.
7/180 Ve (1) li (2) allahi (3) el (4) esmau (5) el (6) husna (7) fe (8) ud'u (9) hu (10) bi (11) ha (12) ve (13) zeru (14) ellezine (15) yulhidune (16) fi (17) ESMAİ (18) h (19) se (20) yuczevne (21) ma (22) kanu (23) ya'melun (24)
( Ve en güzel isimler Allah içindir. O halde, Allah' ı onlarla çağırın. O’nun İSİMLERİ hakkında zulmedenleri, sapanları bırakın. O yapmış olduklarını karşılıklandıracağız. )
Ayrıca ayetteki ikinci "Esma" kelimesi, "esmalarda zulmetmek" ifadesinde yer almakta olup, ayetteki sıra numarası da 18'dir. ( 18 ... 9+9 = 18 ... 1+8 = 9 )
"Esma-ul husna" ifadesi, Kur'an'da ilk kez geçtiği ayetin ilk cümlesinde yer almakta olup bu cümle 7 kelimeden oluşmaktadır.
7/180 Ve (1) li (2) allahi (3) el (4) esmau (5) el (6) husna (7) ....
( Ve güzel isimler Allah içindir. ... )
Ayrıca ayet kodunun nümerolojik değeri de, döngünün, tamamlanmanın ve gerçekleşmenin sembolü olan 7 sayısını vermektedir. 7+1+8+0 = 16 ... 1+6 = "7"
"Esma-ul husna" kelimesi Türkçe telaffuz itibarıyla 11 harften oluşmaktadır. Bu durum, esmanın boyutlar arası portal açıcı ve halden hale geçirici işlevi olduğunu ortaya koymaktadır.
"Yetmiş kere af dilemek"'ten, yani gerçekleşme için 7'li zikirden bahsedilen ayette 34 ( 3+4 = 7 ) kelime bulunmakta ve ayetteki "Seb'ine merraten" ( Yetmiş kere ) ifadesi 10. ve 11. kelimelere denk gelmektedir.
9/80 İstağfir (1) lehum (2) ev (3) la (4) testağfir (5) lehum (6) in (7) testağfir (8) lehum (9) SEB'İNE (10) MERRATEN (11) fe (12) ley (13) yağfir (14) allahu (15) lehum (16) zalike (17) bi (18) enne (19) hum (20) keferu (21) bi (22) allahi (23) ve (24) rasuli (25) h (26) ve (27) allahu (28) la (29) yehdi (30) el (31) kavme (32) el (33) fasikin (34)
( Onlara af iste veya onlara af isteme. Onlar için YETMİŞ KERE af istesen de Allah onlara af eylemeyecektir. Bu, kesinlikle onların Allah' ı ve resulünü inkar etmelerinden dolayıdır. Allah günahkarlar kavmini yönlendirmez. )
7 ve katları olarak zikir hususu İncil'de de bir misal vesilesiyle bildirilmektedir.
1-Genesis-4-24 Kayin'in yedi kez öcü alınacaksa, Lemek'in yetmiş yedi kez öcü alınmalı."
** Ayetlere istinaden genişletilmiş esma listesi aşağıdadır.
1- Adil ( Adil )
2- Aduvvun lil kafirin ( İnkarcılara düşman )
3- Afi / Afuvv ( Affeden )
4- Ahid ( Ahdeden )
5- Ahir ( Sonraki )
6- Ahkemil hakimin ( Hakimlerin hakimi )
7- Alim ( Bilen )
8- Aliyy ( Ulu )
9- Allah ( Allah )
10- Allam ( Bilen ) / Allamul guyub ( Gaybları bilen )
11- Amir ( Emreden )
12- Asim ( Koruyan, Koruyucu )
13- Azim ( Yüce )
14- Aziz ( Saygın )
15- Bais ( Dirilten / Gönderen )
16- Baki ( Sürekli )
17- Baliğ ( Ulaştıran )
18- Bari ( Yaratan )
19- Basir ( Gören )
20- Basit / Mubsit ( Yayan )
21- Batın ( Gizemli )
22- Batiş ( Sertlikle, şiddetle hareket eden )
23- Bedi ( Başlatan, benzersiz olanı vucuda getiren )
24- Berr ( İyilik eden, Uzaklaştıran )
25- Bunyan ( Bina eden )
26- Cail ( Yapan, kılan, oluşturan )
27- Cami ( Toplayan )
28- Cebbar ( Zorlayan )
29- Dafi ( Defeden, Savunan )
30- Dai ( Seslenen, Davet Eden, Çağıran )
31- Darib / Darrab ( Beyan eden, Vurgulayan, Vuran )
32- Darr ( Kısan, zarar veren )
33- Ebka ( En baki )
34- Emin ( Güvenilir )
35- Evvel / Evla ( Önceki )
36- Fadıl ( Üstün )
37- Fail ( Yapan )
38- Falik ( Yaran )
39- Fatir ( Yoktan yaratan )
40- Fettah ( Açan )
41- Gadub ( Öfkelenen, Öfke indiren )
42- Gaffar / Gafur ( Affeden )
43- Ganiyy ( Zengin )
44- Galib ( Galip, Yenen )
45- Gufran ( Af eyleyen )
46- Habir ( Haberdar )
47- Hadi ( Yönlendiren )
48- Hafid ( Alçaltan )
49- Hafiz ( Koruyan )
50- Haiz ( Sahip olan, Yakalayan, Alan )
51- Hakem ( Hakem )
52- Hakim ( Hakim )
53- Hakk ( Gerçek )
54- Halik / Hallak ( Yaratan )
55- Halim ( Yumuşak )
56- Hamid ( Övulesi )
57- Hannan ( Merhamet eden )
58- Hasib ( Hesap Gören )
59- Hasif ( Sokan, Yapıştıran, Geçiren )
60- Haşir ( Toplayan )
61- Hatim ( Mühür basan )
62- Hayr ( Hayırlı )
63- Hayy ( Diri )
64- Hull ( İçeri giren, İçten, Dost )
65- İlah ( İlah )
66- Kabid ( Daraltan, Meşakkat veren, çeken )
67- Kabil ( Kabul eden )
68- Kadi ( Hüküm veren )
69- Kadir ( Kadir )
70- Kafi ( Yeten )
71- Kahhar ( Kahredici, galib-i mutlak )
72- Kahir ( Zorlayıcı, Galip )
73- Kail ( Söyleyen )
74- Karib ( Yakın )
75- Kaşif ( Açan, Kaldıran, Gideren )
76- Kati ( Kesen, kesin olan )
77- Katib ( Yazan )
78- Katil ( Öldüren )
79- Kaviyy ( Kuvvetli )
80- Kayyum ( Daim )
81- Kebir ( Büyük )
82- Kefil ( Kefil, Sorumlu )
83- Kerim ( Faydalı, İkramkar )
84- Kuddûs ( Kutsal )
85- Kussâs ( Anlatan )
86- Kuva ( Kuvvetli, Kudretli )
87- Lain ( Lanetleyen, Lanet eden )
88- Latif ( Latif, Lütufkar )
89- Mahi ( İmha Eden, Yok Eden )
90- Makbur ( Kabire koyan )
91- Makir ( Tuzak Kuran )
92- Malik / Melik ( Malik, Hükümdar )
93- Mantik ( Konuşturan, Söyleten )
94- Mennan ( Nimet veren )
95- Merci ( Dönülen )
96- Metin ( Metin, Sert )
97- Mevla ( Dost, Efendi, Yönetici )
98- Mit'am ( Yediren )
99- Mua'mi ( Kör eden )
100- Muaddi ( Hazırlayan )
101- Mu’min ( Emin, Güvenli kılan )
102- Muahhir ( Erteleyen, Uzaklaştıran )
103- Muahiz ( Sorgulayan, Azarlayan, Yakalayan )
104- Muallim ( Öğreten )
105- Muavvin ( Barındıran, sığındıran )
106- Muazzib ( Azab Eden )
107- Mubarik ( Bereketli kılan )
108- Mubdi ( Ortaya çıkaran, başlatan )
109- Mubeddil ( Değiştiren )
110- Muberri ( Beri kılan )
111- Mubeşşir / Beşir ( Müjdeleyen, Haber ileten, Bildiren )
112- Mubeyyin ( Açıklayan )
113- Mubik ( Yok eden, Helak eden )
114- Mubki ( Ağlatan )
115- Mubki ( Baki kılan )
116- Mubli ( Sınayan )
117- Mubrim ( Kararlı, Kararlaştıran )
118- Mubtel ( Sınayan )
119- Mubtil ( Batıl kılan, İbtal eden )
120- Mucib ( İcabet Eden, Cevap veren )
121- Mucir ( Yardım eden, Ücretlendiren )
122- Muczi ( Karşılıklandıran )
123- Muda'if ( Kat kat artıran )
124- Mudebbir ( Yöneten )
125- Mudemmir ( Yok eden, helak eden )
126- Muderric ( Derecelendiren )
127- Mudhik ( Güldüren )
128- Mudhil ( Dahil eden )
129- Mudi ( Süre veren )
130- Mudill ( Saptıran )
131- Muellif ( Birleştiren )
132- Mueyyid ( Destekleyen, sağlamlaştıran )
134- Mufaddil ( Üstün kılan )
135- Mufassil / Fasil ( Ayrıştıran, Ayrıntılandıran )
136- Mufrid ( Farz kılan )
137- Mufriğ ( Döken )
138- Mufsih / Fasih ( Yer açan, Açık konuşan )
139- Mufti ( Fetva veren )
140- Muğni ( Zengin Kılan )
141- Muğrik ( Boğan )
142- Muhabbib ( Sevdiren )
143- Muhaffif ( Hafifleten )
144- Muhallil ( Helal kılan )
145- Muhammil ( Yükleyen )
146- Muharrim ( Haram kılan )
147- Muhavvif ( Korkutan )
148- Muhavvil ( Çevreleyen, donatan )
149- Muhazzir ( Sakındıran )
150- Muhbit ( Boşa çıkaran )
151- Muhdis ( İş ortaya koyan )
152- Muheymin ( Önemseyen )
153- Muheyyi ( Kolaylık veren, hazır eden )
154- Muhi ( Vahyeden )
155- Muhibb ( Seven )
156- Muhin ( Hor, hakir, aşağılık kılan )
157- Muhit ( Kuşatan )
158- Muhlik ( Helak eden )
159- Muhric ( Çıkaran )
160- Muhsi ( Sayan )
161- Muhsin ( İyilik eden, ihsan eden, guzelleştiren?? )
162- Muhtass ( Tahsis eden )
163- Muhyi ( Dirilten )
164- Muhzi ( Rezil eden )
165- Muid ( Döndüren, Tekrarlatan )
166- Muidd / Muaddi ( Hazırlayan )
167- Muizz ( İzzet veren, Saygın Kılan ( Kudretli )
168- Mukaddim ( Öne Alan )
169- Mukaddir ( Takdir eden, Ölçen, Kader tayin eden )
170- Mukallib ( Döndüren, Tarafını değiştiren )
171- Mukassim ( Bölüştüren )
172- Mukbit ( Perişan eden, Alçaltan )
173- Mukeffir ( Örten )
174- Mukellif ( Teklif eden, Vazife veren )
175- Mukellim ( Kelam eden )
176- Mukemmil ( Kamil kılan, Tamamlayan, olgunluğuna eriştiren )
177- Mukerrih / Kerih ( Hoşlanmayan, İstemeyen, Tiksinen )
178- Mukit ( Gıdasını veren, Mukayet olan )
179- Mukni ( Kanaat ettiren )
180- Mukrim ( İkramkar )
181- Muksit ( Doğru Kılan )
182- Muktedir ( İktidar Sahibi )
183- Mulic ( Sokan )
184- Mulki ( Atan )
185- Mulzim ( Elzem kılan, Gerektiren )
186- Mumehhis ( Temizleyen, Seçen )
187- Mumekkin ( İmkan veren )
188- Mumess ( Dokunan )
188- Mumetti ( Metalandıran, Faydalandıran )
189- Mumhak ( Helak eden )
190- Mumidd ( İmdad eden, Yardım eden, Yayan )
191- Mumit ( Öldüren )
192- Mumiz ( Ayıran )
193- Mumsik ( Tutan, Kısan )
194- Mumtehin ( Sınayan, İmtihan eden )
195- Munasi ( Unutturan )
196- Munbit ( Eken, Bitiren, Yetiştiren )
197- Munci / Munecci ( Kurtaran )
198- Muneffeh ( Üfleyen )
199- Munhi ( Men eden )
200- Munşi ( İnşa eden )
201- Muntekim ( İntikam Alan )
202- Munzil / Munezzil ( İndiren, Ağırlayan )
203- Munzir ( Uyaran )
204- Muraddi ( Döndüren )
205- Murbi ( Bereketlendiren, Çoğaltan )
206- Murdi ( Yok eden, Helak eden )
207- Muri ( Gösteren )
208- Murid ( İsteyen )
209- Muris ( Miras bırakan )
210- Murkis ( Tersine döndüren )
211- Murşid ( Doğruyu gösteren )
212- Mursil ( Gönderen )
213- Musaddik ( Doğrulayan )
214- Musahhir ( Buyruğa alan, Alay eden )
215- Musalli ( Dua eden, Sala eden )
216- Musallit ( Musallat eden )
217- Musammi ( Sağır eden )
218- Musavvir ( Şekil Veren )
219- Musbit ( Sabitleyen, İsbat eden )
220- Musekkin ( Sükunet veren )
221- Musellem ( Selamet veren )
222- Muser ( Tercih etmek )
223- Musevviy ( Düzenleyen )
224- Mushit ( Öfkelenen, Darılan, Helak eden )
225- Musib ( İsabet eden, Yanılmayan )
226- Muşi ( Dileyen )
227- Musi ( Genişleten )
228- Muslih ( Islah eden, iyileştiren )
229- Mustafi ( Seçen )
230- Mustahlif ( Halife kılan )
231- Mustean ( Yardım istenen, Sığınılacak olan )
232- Mustehzi ( Alay eden )
233- Muşrih ( Açan, Genişleten )
234- Muşteri ( Satın alan )
235- Mutahhir ( Temizleyen )
236- Muteali ( Yücelik Sahibi )
237- Mutebbir ( Mahveden, Yok eden )
238- Mutekebbir ( Kibirlenen )
239- Mutevveffi ( Vefat ettiren )
240- Mutfi ( Söndüren )
241- Muti ( Veren, Yeten, Gelen )
242- Muti ecir ( Ödüllendiren )
243- Mutimm / Mutemmim ( Tamamlayan )
244- Mutvi ( Düren )
245- Muvadi ( Koyan )
246- Muyessir ( Kolaylaştıran )
247- Muzahir ( Destekleyen, Ortaya çıkaran )
248- Muzekki ( Temizleyen )
249- Muzekkir ( Hatırlatan )
250- Muzevvic ( Eşleştiren, çiftleştiren )
251- Muzeyyin ( Süsleyen )
252- Muzği ( Eğen )
253- Muzhib ( Gideren )
254- Muzid / Muzayyid ( Artıran )
255- Muzill / Muzellil ( Zelil eden, Rezil Eden )
256- Mu'zin ( İzin veren )
257- Nabi / Nebi ( Haber veren )
258- Nadi / Munadi ( Seslenen )
259- Nafi ( Fayda Sağlayan )
260- Nahi ( Engelleyen, Önleyen, Yasak eden )
261- Naim ( Nimetlendiren )
262- Nasi ( Unutan ) ( inkarcıları )
263- Nasir ( Yardımcı )
264- Naşir ( Neşreden, Yayan )
265- Nazır ( Bakan )
266- Nur ( Aydınlık )
267- Rab ( Eğiten, Yetiştiren )
268- Rabit ( Rabteden, Bağlayan, Bitiştiren )
269- Radi ( Razı olan, Hoşnut olan )
270- Rafi ( Yükselten )
271- Rahim ( Merhametli )
272- Rahman ( Şefkatli )
273- Rai ( Gören )
274- Rakib ( Gözetleyen )
275- Rami ( Atan, Fırlatan )
276- Rauf ( Esirgeyen )
277- Razı ( Hoşnut )
278- Reşid ( Doğru yola sevkeden )
279- Rezzak / Razik ( Rızıklandıran )
280- Sabbâg / Sabig ( Boya vuran )
281- Sabur ( Sabır Veren, Sabrettiren )
282- Sadik ( Doğru )
283- Saki ( Sulayan, su içiren )
284- Sani ( Sanatla yapan )
285- Samed ( Muhtaç Olmayan Kuvvet )
286- Sarif ( Değiştiren, Dönüştüren )
287- Sarraf ( Sarfeden, Kelime ilmini yapan )
288- Sehhar ( Buyruğuna alan )
288- Selam ( Emniyetli Kılan, Selamet veren )
290- Semi ( Duyan )
291- Seriul hısab ( Hesabı hızlı )
293- Subhan ( Yüce / Üstün )
294- Şafi ( Şifa veren )
295- Şai ( Dileyen )
296- Şakir ( Şükredeni Gören )
297- Şedid ( Şiddetli )
298- Şedid ul azab ( Azabı şiddetli olan )
299- Şedid ul ikab ( Azabı şiddetli olan )
300- Şedid ul mihâl ( Azabı şiddetli olan )
301 Şefi ( Af Vesilecisi )
302- Şehid ( Şahit Olan )
303- Şekur ( Şükredeni Gören )
304- Tabi ( Mühür basan )
305- Tarik ( Terkeden )
306- Tebarek ( Bereketli )
307- Tevvab ( Tevbeyi Kabul Eden )
308- Vacid ( Bulan, Vücuda getiren )
309- Vafi ( Vefa eden, Sözunü tutan )
310- Vahid / Ehad ( Bir )
311- Vaid / Muvaid ( Vaad eden )
312- Vaiz ( Öğut veren )
313- Vaki ( Koruyan )
314- Vali ( İşleri En üst Seviyeden Yöneten )
315- Vasi ( Geniş )
316- Vasiyy ( Vasiyet eden )
317- Vedud ( Seven )
318- Vehhab ( Bahşeden )
319- Vekil ( Vekil )
320- Veliyy ( Dost )
321- Zahib / Zehhab ( Ayıran )
322- Zahir ( Destekleyen, görunen )
323- Zaik ( Tattıran )
324- Zari ( Bitirip yetiştiren, Ziıraat eden )
325- Zil Arşi Mekin ( Şerefli Arş Sahibi )
326- Zil Mearic ( Dereceler ve Mevkiler sahibi )
327- Zul Arşil Mecid ( Büyük Arş Sahibi )
328- Zul Celali vel İkram ( Yücelik ve İkram Sahibi )
329- Zul Fadlil Azim ( Büyük Üstünlük / Lütuf Sahibi )
330- Zul Kuvvetil Metin ( Sağlam Kuvvet Sahibi )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder