26 Ocak 2017 Perşembe

Ruhundan üflenen 29 harf...

Allahü Teala gökleri ve yeri, kelime aleminde yarattıktan sonra insanı da yaratmış, akabinde içine "ruhundan üfleyerek" ona hayatı bahşetmiş ve onu alemler içinde değerli, önemli bir konuma getirmiştir. 
 
"Ruhundan üflemek", Allah'ın, kelimelerini, yaratmış olduklarına transfer etmesini ve onlara hayat vermesini ifade eden bir kavramdır. İnsan her konuştuğunda, ağzından her bir harf çıktığında aslında bir "üfleme" eylemi gerçekleştirmektedir. İşte Allahü Teala, "üfledim" derken, hayyum kayyum ( daim diri ) olan kelimelerini ve dolayısıyla harflerini bahşettiğini ifade etmektedir.

Nisa suresinin 4/171 kodlu ayetinde "ruhun kelime olduğu" açıkça beyan edilmektedir.

Nisa 4/171 - Ya ehlel kitabi la tağlu fı dıniküm ve la tekulu alellahi illel hakk innemel mesıhu ıysebnü meryeme rasulüllahi ve kelimetüh elkaha ila meryeme ve ruhun minhü fe aminu billahi ve rusülih ve la tekulu selaseh intehu hayral leküm innemellahü ilahün vahid sübhanehu en yekune lehu veled lehu ma fis semavati ve ma fil ard ve kefa billahi vekıla ( Ey kitap sahipleri, dininizde azgınlık etmeyin ve Allah üzerine gerçek haricindekini söylemeyin. Meryem oğlu İsa Mesih, kesinlikle Allah' ın resulü, Meryem'e atmış olduğu kelimesi ve O’ndan ruhtur. O halde, Allah’a  ve O’nun resullerine inanın ve üçtür demeyin. Kendi hayrınıza bundan imtina edin, vazgeçin. Kesinlikle ki Allah tek ilahtır. O, çocuk sahibi olmaktan yücedir. Göklerde ne varsa ve yerde ne varsa O’nadır. Vekil olarak Allah kafidir. ) 
 
"Ruhundan üflemek" kavramının Kur'an'da geçtiği ayetler incelendiğinde ilahi mühür rakamları açısından ve alfabetik açıdan ilginç bir nümerolojik durum ortaya çıkmaktadır.
 
"Ruhundan üflemek" kavramının, Allahü Teala'nın, 1. tekil şahıs olarak kendi hitabını yansıtmak suretiyle Kur'an'da ilk kez geçtiği ayet Hicr suresinin 15/29 kodlu ayetidir.
 
Hicr 15/29 - Fe iza sevveytühu ve nefahtü fıhi min ruhıy fe kau lehu sacidın ( Onu düzenleyip şekillendirdiğimde ve içine ruhumdan üflediğimde, artık ona yere kapanarak serilin. )
 
- Sure numarası olan 15 sayısının nümerolojik toplamı 6 olmaktadır. ( 1+5 = 6 )
- Ayetteki "Üfledim" ( Nefahtü ) kelimesi 6. kelimedir. ( Fe (1) iza (2) sevveytü (3) hu (4) ve (5)  nefahtü (6) )
- Ayetin numarası 29 olup, bu sayı Arap alfabesinin de kaynağı ve modern alfabenin temeli olan Fenike alfabesinde bulunan 29 harfi temsil etmektedir.
 
"İlk alfabe olarak kabul edilen Sümer çivi alfabesi (cuneiform) alfabedir. Ses uyumlu (fonetik) bir alfabe olmadığı için yazıya uygun değildi. Ses uyumlu yazıya uygun ilk alfabe Sümer’den sonra Sami kökenli Aramiler tarafından kurulan AKAD’lar tarafından geliştirilen alfabedir. Modern alfabenin kökeni ise, Fenikelilere dayanmaktadır. Fenikeliler, bu alfabeyi antik Mısır Hiyeroglif alfabesinden esinlenerek oluşturmuşlardır. Mısır hiyeroglifiyle Sami alfabesi arasında yakın ilişkiler vardı eldeki kaynaklara göre, dört Sami alfabesinden “Sabaea”da 29 harf vardı. Fenikelilerin tüccar olmasının da yardımıyla alfabe bütün Akdeniz çevresine yayılmıştır. Arapların, Yunanların, İbranilerin ve Latinlerin alfabeleri hep Fenike alfabesinden türemiştir. Günümüzde kullanılan alfabeler bu Sami kökenli alfabeden türemiştir."
 
Enbiya 21/91 - Velletı ahsanet ferceha fe nefahna fıha min ruhına ve cealnaha vebneha ayeten lil alemın ( Ve o ayıbını koruyan. Onun içine ruhumuzdan üfledik. Onu ve oğlunu alemler için ayet kıldık. )
 
Secde 32/9 - Sümme sevvahü ve nefeha fihi min ruhıhı ve ceale lekümüs sem'a vel ebsara vel efideh kalilen ma teşkürun ( Sonra onu düzenleyip şekillendirdi ve içine ruhundan üfledi. Size kulaklar, gözler ve gönüller oluşturdu. Azdır o şükretmeniz. )
 
"Ruhundan üflemek" kavramının, Allahü Teala'nın, 1. tekil şahıs olarak kendi hitabını yansıtmak suretiyle Kur'an'da ikinci kez geçtiği ayet Sad suresinin 38/72 kodlu ayetidir.
 
Sad 38/72 - Fe iza sevveytühu ve nefahtü fıhi min ruhıy fe kau lehu sacidın ( Böylece onu düzenleyip şekillendirdiğimde ve içine ruhumdan üflediğimde artık ona yere kapanarak serilin. )
 
- Ayetteki "Üfledim" ( Nefahtü ) kelimesi yine 6. kelimedir.
 
"Ruhundan üflemek" kavramı son kez Tahrim suresinin 66/12 kodlu ayetinde geçmektedir.
 
Tahrim 66/12 - Ve meryemebte imranelleti ahsanet ferceha fe nefahna fihi min ruhına ve saddekat bi kelimati rabbiha ve kutubihi ve kanet minel kanitın ( Ve o ayıbını koruyan İmran kızı Meryem. Onun içine ruhumuzdan üfledik. Rabb' inin kelimelerini ve O’nun kitaplarını doğruladı ve itaat edenlerden oldu. )
 
- Ayetin sure numarası 66 olup, bu sayı Allah kelimesini oluşturan Arap harflerinin ebced değerleri toplamına eşittir.
- Ayet numarası olan 12 sayısı ise 6+6 = 12 işlemindeki iki adet 6 rakamının varlığı açısından dikkat çekicidir.
- Ayetteki "Nefahna" ( Üfledik ) kelimesi 10. kelimedir.
- Ayette 29 kelime olması, "üfleme" eyleminin 29 harfin bahşedilmesini betimlemesi açısından önem arzetmektedir.
 
Ve (1) Meryem (2) ebte (3) imran (4) elleti (5) ahsanet (6) ferce (7) ha (8) fe (9) nefahna (10 ) fi (11) hi (12) min (13) ruhı (14) na (15) ve (16) saddekat (17) bi (18) kelimati (19) rabbi (20) ha (21) ve (22) kutubi (23) hi (24) ve (25) kanet (26) min (27) el (28) kanitın (29)
 
Kur'an'ın anahtarları niteliğinde olan "Hurufu Mukatta"'nın kitapta 29 surede geçiyor olması da konuya ilişkin önem arzetmektedir.

 


 
 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder