Mülkiyet meselesi

İdrak seviyesi henüz tekâmül sürecinin prensiplerini ve ilahi kozmik ilmi kavramaya müsait olmayan varlıkların en büyük saplantısı "Mülkiyet" saplantısıdır. Allah'ın nimetlerini gasp etmek suretiyle, nimetler üzerinde eşit hakka sahip diğer insanları yoksun ve mağdur etmeye çalışmak ve bu yolla insanlar üzerinde tahakküm tesis etmek şirk ( Allah'a ortak koşmak ) olarak tanımlanan en büyük ve affı olmayan günahtır.

Oysa ki Allahü Teala ayetlerinde, özü bilgi / ilim olan "Mülkiyet"'in sadece O'nda olduğunu varlıklar açısından en büyük mülkün ise  bu ilmi aktaran kutsal kitaplar olduğunu ve bu bilgilerin de tüm insanlarla paylaşılması gerektiğini defaatle bildirmektedir.

2/107 - E lem ta'lem ennellahe lehu MÜLKÜS semavati vel ard ve ma leküm min dunillahi min veliyyin ve la nasır ( Bilmez misin ki göklerin ve yerin MÜLKÜ kesinlikle O’nadır Allah’a dır ve size Allah’tan başka dost ve yardımcı yoktur. )

2/247 .... vallahü yü'tı MÜKEHU men yeşa vallahü vasiun alim ( Allah MÜLKÜNÜ  dilediğine verir. Allah geniştir bilendir. )

2/248 - Ve kale lehüm nebiyyühüm inne ayete MÜLKİHI  en ye'tiyekümüt tabutü fıhi sekınetün min rabbiküm ve bekıyyetün min ma terake alü musa ve alü harune tahmilühül melaikeh inne fı zalike le ayeten leküm in küntüm mü'minın (  Ve habercileri onlara, "O'nun MÜLKÜNÜN, hükümdarlığının ayeti, size içinde Rab’binizden  SÜKUNET olan, Musa’ nın ve Harun’ un ailesinin terkettiklerinden bakiye olan TABUTLA gelmesidir. Onu melekleri taşıyacaktır. Eğer inananlarsanız, bunun içinde kesinlikle size ayet vardır." dedi. )

3/26 - Kulillahümme MALİKEL MÜLKİ tü'til MÜLKE men teşaü ve tenziul MÜLKE min men teşa ve tüızzü men teşaü ve tüzillü men teşa bi yedikel hayr inneke ala külli şey'in kadır ( De ki: "O MÜLKÜN MALİKİ Allah’ tır. MÜLKÜ dilediği kimseye verirsin ve MÜLKÜ dilediğin kimseden azaltırsın. Dilediğin kimseyi aziz edersin ve dilediğin kimseyi zelil edersin. Hayır senin elindedir. Kesinlikle sen herşeye gücü yetensin." )

4/53 - Em lehüm nesıbün minel MÜLKİ fe izen la yü'tunen nase nekıra ( Onlara MÜLKTEN nasip mi var? Öyle olsa insanlara çekirdekteki çukuru bile vermezler. )

4/54 - Em yahsüdunen nase ala ma atahümüllahü min fadlih fe kad ateyna ale ibrahımel KİTABE  vel HIKMETE ve ateynahüm MÜLKEN AZIMA ( Allah’ ın üzerlerine üstünlüğünden lütfundan verdiği insanları mı kıskanırlar? Halbuki İbrahim’ e KİTABI ve SIRRI verdik. Onlara BÜYÜK MÜLK* verdik. )

* Halen cahiliye dönemini deneyimleyenler mülk kelimesinin maddi mal ve fayda olduğunu düşünmektedirler.

52/37 - Em ındehüm HAZAİNU  rabbike em hümül musaytırun ( Rab’binin HAZİNELERİ onların indinde midir? Onlar zorlayıcılar, zorbalar mıdır? )

52/38 - Em lehüm süllemun yestemiune fih fel yeti müstemiuhüm bi sultanin mübin ( Onun hakkında duysunlar diye onlara merdiven mi var? O halde onların duyanları apaçık kuvveti, delili getirsinler. )

52/41 - Em ındehümül ĞAYB fe hüm yektubun ( GAYB onların indinde de onlar mı yazıyorlar? )