Özenli mi? Özensiz mi? ... Harfiyyen mi? "Ala harf" mi?

"Özen" kelimesi "Öz" kökünden türemiş olan bir kelime olup "Gereken hassasiyeti ve dikkati gösterme, itina etme" anlamlarına gelmektedir. Kelimenin kökündeki "Öz" kelimesi, yapılan işin veya düşünülen hususun özüne, esasına inilmesi, özüne sadık kalınması ve sürecin eksiksiz tamamlanması kavramına işaret etmektedir.

Bu çerçevede "Özensizlik" ise "Gereken hassasiyeti göstermeme, savsaklama, dikkat etmeme, özünden uzaklaşma" anlamlarını içermektedir. "Özensizlik" aslında, insanların ruhsal tekâmülünü geciktirici etkiye sahip psikolojik bir sendromdur. Kelimenin kökünde de yer aldığı üzere özensizlik sendromu insanın, "Öz" Varlığını idrak etmesini engelleyen bir unsurdur. Özensizliği yokedebilecek karşı etken ise yüksek idrak ve farkındalıktır.

Bu husus Hacc suresinin 11. ayetinde "Ala harf" ( Ucundan kıyısından ) kavramıyla zikredilmiştir. ( "Harf" kelimesi "Uç, Kıyı, Kenar" anlamına gelmektedir. )

Ayette, ibadetteki özensizlikten bahsedilmektedir. İbadet ( Kulluk ) kelimesinin insanın her türlü tutum, düşünce, davranış ve faaliyetini kapsayan çok geniş bir kavram olduğu düşünüldüğünde "ibadette özensizliğin" insan için hüsrandan başka bir sonuca vesile olamayacağı aşikârdır.

22/11 - Ve minen nasi men ya'büdüllahe ALA HARF fe in esabehu hayrun ıtmeenne bih ve in esabethü fitnetün inkalebe ala vechihı hasirad dünya vel ahırah zalike hüvel husranül mübın ( Ve insanlardan kimi Allah’a UCUNDAN KIYISINDAN kulluk eder de eğer ona hayır isabet ederse onunla tatmin olur. Eğer ona fitne isabet ederse yüzüstü döner. Dünyada da, ahirette de hasarlanmıştır. İşte bu, o apaçık hüsrandır. )

İlginçtir ki "bir işin gereği gibi, özüne uygun, eksiksiz ifa edilmesini" tanımlayan "Harfiyyen" kelimesi de "Harf" kökünden türemiştir. Kur'an'da yer alan "kelimelerin tahrifi" kavramında da yine "Harf" kelimesi bulunmaktadır. "Tahrif" kelimesi "harflerin değiştirilmesi" yani "özün" bozulması anlamına gelmektedir.

2/75 - E fe tatmeune en yü'minu leküm ve kad kane ferıkun minhüm yesmeune KELAMellahi sümme YÜHARRİFUNEhu min ba'di ma akaluhü ve hüm ya'lemun

( Böylece size inanmalarını mı ümit edersiniz? Ve onlardan bir kısmı Allah’ ın KELAMINI işitip akılları erdikten sonra bile bile onu TAHRİF ETTİLER. )